a nιgнт тogeтнer (dυтcн)

Episode 19

Wat vooraf ging: 

Jimin: "Y/n! Kom uit de badkamer we moeten hierover praten!"

Ik antwoorde niet.

Een paar uur later*

Ik zat nog altijd in de badkamer. Mijn hand bloede hevig en ik wist niet wat te doen. Hoelang zal ik hier nog zitten? Die vraag stelde ik me vaak af, maar kon hem niet beantwoorden.

Gevolg:

Ik zat nog altijd in de badkamer. Ik hoorde Jimin niet meer en het bloeden stopte maar niet dus wikkelde ik het in wat wc papier. Ik kon het niet meer aan om hier te blijven zitten dus stond ik recht en opende langzaam de deur. Ik zag Jimin huilend op het bed zitten en ging naar hem toe.

Y/n: "Jimin?!"

Ik ging op het bed zitten en gaf hem een knuffel.

Jimin: "Y/n, het spijt me zo hard! Ik wil je gewoon niet weer eens verliezen!" Zei hij huilend.

Y/n: "Jimin het is oké. Ik zal je nooit meer laten gaan."

Ik ging uit de knuffel, Jimin keek op en zag mijn hand.

Jimin: "Wat is er met je hand gebeurt?!" Zei hij ongerust.

Y/n: "Er is niets Ji-"

Alvoren ik mijn hand kon wegtrekken had hij hem vast. Hij haalde het wc papier ervan en was shook.

Jimin: "Wat is er gebeurt?!"

Y/n: "Ik was gewoon zo depressief dat ik het gewoon deed."

Jimin stond op en nam meteen het EHBO kistje die in de gang stond. Hij ging terug zitten en verzorgde mijn wonde.

Y/n: "Waarom was je eigenlijk zo boos?"

Jimin: "Ik wou gewoon dat je niet weer in gevaar zou komen."

Ik gaf hem een klein kusje.

Y/n: "Je weet dat het mijn moeder is en dat ze gewoon het beste voor me wou."

Jimin: "Ja ik weet het, maar ik was gewoon bang dat ik je nog eens zou kwijtraken." 

Ik zag wat tranen langs zijn wang vloeien, maar voog ze vlug weg.

Y/n: "Ik ben hier nu, dus daar moet je niet meer bang voor zijn."

Jimin: "Gaat het wat met je hand?"

Y/n: "Dankzij jou nu wel."

Er verscheen een klein glimlachje op zijn gezicht.

Y/n: "Cute!"

Jimin: "Stop! Je weet dat ik daar niet tegen kan!" Zei hij ongemeend.

Y/n: "Cutie!"

Hij sprong naar me toen en begon me te kietelen.

Jimin: "Vind je dit dan ook zo leuk?"

Y/n: "Jimin stop!" Zei ik al lachend.

Jimin: "De prinses word aangevallen door de prachtige wondermooie prins!"

Y/n: "Niet overdrijven hé!"

Hij ging door met kietelen en nam me vast, net als een getrouwd paar.

Jimin: "Wil je dit niet? Dat ik je zo naar ons huwelijksbed breng?"

Y/n: "Ik wil dat het allerliefste."

Na dat ik de zin afmaakte zette hij me weer neer op het bed en ging voor me staan. Hij knielde voor me en nam een zwart klein doosje uit zijn broekzak. Ik was shook! Hij opende het doosje.