Mira
- Eee nerde kalmıştık :)
Yaman sırıtarak
- Bilmem
Mira
- Hastane ortamında ne kadar romantik olmaya çalışıyoruz :)
Yaman
- Yani ben normalde romantik değil miyim doğru tabi biraz odunluk var içimde , benim yaşadıklarımı yaşayan kim olsa biraz sert olur tabi
Mira
- Şu geçmişini aramıza koymasan olmuyor dimi
Yaman
- Beni böyle sevdiğini düşünüyorum ama
Mira elini uzattı . Yaman bi sandelye çekip yanına oturdu ve elini tutmaya devam etti
Mira
- Ben seni sen olduğun için seviyorum
Yaman gülümsedi. Yaman
- Ne yapmak istersin bakalım ama hastane sınırlarını aşmadan
Mira
- Bilmiyorum biraz hava almak isterim hastane bahçesine mi çıksak
Yaman
- Olur da bi doktora diyelim
Mira
- Tamam canım
Yaman 15 dakikaya geldi
Yaman
- Hazır mısın üstüne al bunu , dur ben sana yardım edeyim
Yaman ,Miranın kalkmasına yardım etti hırkasını giydirdi ve Yaman
- Koluma gir
Mira
- Aaa şeyy tamam :)
Bahçeye indiler .
Yaman
- Bak burası boş gel oturalım
Hastane banklarına oturdular . Mira ve Yaman gökyüzüne bakıyorlardı
Yaman daha sonra Miraya baktı ve Mirada ona baktı
Yaman Miranın yüzünü avuçlarına aldı .
- Benden uzak dumaktan vazgeç artık Mira . Bana böyle uzaktan bakıp gülümseme beni sevdiği hissedip bana bak benim olduğunu hissedeyim
Mira dayanamayıp gülümsedi
Yaman
- Nee oldu
Mira
- Hastane sana yaramış normalde sen bana böyle şeyler demezsin
Yaman
- Çünküü hanımefendi bıraktım artık başkalarının bizim hakkımızdaki düşünceleri benim hakkımdaki düşüncelerini bıraktım artık sadece sol yanımda sen ol bana yeter
Mira Yamanın göğsüne yaslandı . Yamanda Miraya sarıldı.
Mira
- Benim yıldızım buralarda mı peki bi dilek tutmak istiyorum
Yaman
- Dur bakalım bizim yıldızımız nerdee , bu aşkın yıldızı sensin
Mira gözlerini Yamana çekti. Yamanda Miranın gözlerine baktı ve dudaklarına yaklaştı . Mira Yamanın dudaklarını öpmemeyi yeğledi ve kafasını indirdi ve göğsünden kalktı . Yaman çok şaşırmıştı hemde çok Mira gerçekten Yamandan uzaklaşmıştı hemde çok uzaklaşmıştı .
Mira
- Odaya çıksak daha iyi olur bence
Yaman hala şaşkınlığı üzerinde bi şekildee
- Sen nasıl istersen gel yardım edeyim kalkmana
Mira
- Ben kalktım Yaman sağol
Odaya çıktılar . Mira üstündeki çııkardı ve yattı . Yaman da sandalyeye oturdu . Mirayı izliyordu ve aklına bahçedeki olay geliyordu .
Mira
- Yaman Yaman daldınn
Yaman
- Aaa evet şey ben bi kahve alacam gelirim 5 dakikaya
Mira
- Tamam canım
Yaman odadan çıktı . Kapıyı kapadı ve şaşkınlıkla yürüdü . Koridorda bi o yana bi bu yana yürüdü durdu sonra koridordaki koltuklara oturdu. Yaman Miranın bu kadar uzak olmasını içine sindirememişti . Can sıkılmıştı bu duruma Miranın yanına gitmek de istemiyordu. Neyseki Miranın yanına geldi .
Mira
- Yaman iyi misin istiyorsan git
Yaman
- Saçmalama Mira dinlen sen
Mira
- Kahven nerde
Yaman
- A şey istemedim ya son anda vazgeçtim
Mira
- Anladımm
Mira 15 dakikaya kalmaz uyumuştu . Yamanın canı çok darlanmıştı ve Eylülü aradı
Eylül
- Efendim Yaman
Yaman
- Eylül gel sen kal bugece Miranın yanında ben çok sıkıldım ben Mertin yanına gelirim
Eylül
- Aaa ne oldu Yaman
Yaman
- Bişey olmdı Eylül gelicek misin gelmicek misin sen onu söyle
Eylül
- Tamam geliyorum
Yaman
- Teşekkür ederim dedi ve telefonu kapattı . Camdan bakmaya başladı .Miraya baktı . Sonra bir anda gözüne masanın üzerindeki Miranın çantası dikkatini çekti ve çantayı karıştırmak ve karıştırmamak arasında ikilemde kaldı ve merakına yeni düşüp çantayı aldı . Çantayı açtı ve telefonu aldı. Çantayı masaya koydu. Telefonu elinde döndürdü .Bi yandan Miraya bakıyordu bi yandanda telefona . Tuş kilidini açtı ve karıştırmaya başladı . Mesajlara baktı Orkunla konuşmalarını gördü sonra arananları kontrol etti ve en son arananlarda da Orkunu gördü . Yaman kaşlarını çattı ve elini yumruk yaptı çok ama çok sinirlenmişti Miraya baktı sinirden gözleri dolmuştu ve odadan çıktı kapıyı kapattı ve Miranın son ziyaretçi listesini kontrol etti dün Orkunun hastanede Miranın yanında kaldığını öğrendi . Yaman sinirden gözleri doldu ve yaşlarını serbest bıraktı .
Eylül
- Yaman
Yaman arkasına döndü ve Eylül şaşkınlıkla Yaman ağlayan gözlerine baktı
Eylül koşarak Yamana gelerek
- Ne oldu Yaman
Eylül deftere baktı ve yüzünü yere indirdi ve sessizce
- Ah Mira dedi
Yaman
- Dün Orkun burda kalmış
Yaman telefonuda Eylüle vererek ve sinirdende ağlayarak gitti .
( OYLARINIZ YORUMLRINIZI BEKİYORUM SEVİYORUM SİZİ :) )
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MEDCEZİR
RomanceHer insan hayata aynı çerçeveden bakamaz her insan şanslıda doğmaz hayatta bir çok zorlukla savaşır engeller atlar ama işin en güzel yanı hayat bazen yaşanır hale gelir yolda seni bulan aşk dünyadan cennete bakan bir pencere gibidir.....