تخيلات

التخيل الاول

نور و مصطفى#

نور#
النهارده صحيت على صوت زقزقة العصافير ودخول الشمس اوضتى بس وعلى مين بكدب انا النهارده صحيت  من النوم على صوت نبع الحنان إلى كل يوم بتصحى الجيران معانا
مامت نور:بت يا نور قومى بقا
نور: ايوه يا ماما صحيت خلاص
ناديه: اخيرا ياختى مهو بدرى
نور: خلاص يا ماما ماانا صحيت اهووو وبعدين النهارده اجازه من الجامعه بتصحينى بدرى ليييه
  ناديه :عشان تفطرى معانا وبعدين ايه إلى كان مسهرك ل3الفجر
نور :الحمد لله اهى طلعت منك اهو
ناديه :هى اايه دى يا بنت الهبله إلى طلعت
نور :انا كنت سهرانه ل3الفجر بتصحينى ليييييه دا انا منمتش 6ساعات على بعض يا شيخه 
ناديه: يالا وبطلى لكاعه عشان تفطرى مع بابا
نور :حاضر يا ماما وراكى حالا
ناديه :متتاخريش
نور :ابو ام دا بيت محدش يعرف ينام فيه ساعتين على بعض
ناديه: اخلصى وبطلى برطمه
نور :اوووف حاضر

بعدين نزلت فطرت مع بابا و ماما واخواتى وبعدين إلى راح مدرسته وعائشه راحت الشغل

وبعدين ماما دخلت المطبخ وانا كنت قاعده فى الصاله بلعب ع الموب سمعت خرابيط كتيرر فى الشقه إلى قدمنا فخرجت اشوف فى اااييه
خرجت من البيت لقيت باب الشقه مفتوح وقفت ع الباب لقيت عمال هنا وهناك إلى شايل كراتين و خشب و كنب
فدخلت جوه لقيت ملاك واقف حاجه كدااا جميله اقسم بالله ولا فى الخيال لقيته بيتكلم مع واحد من العمال لدرجه انى اتمنيت اكون العامل دا هههه اوعو تفكرونى مجنونه بس بجد يخرب بيت جمال اهله ايه دا
الشخص: انتى ياااا .... بت
فقت من سرحانى على صوته إلى مفيش احلى منه بس لحظه هو قال بت . بت ااايه بته لما تبته
نور :انت بتكلمنى انا
الشخص: امال بكلم نفسى تعالى ساعدى الشغاله جوه بدل ما انت واقفه زى خيال المأته كدا
نور: انا زى خيال المأته دا انت باين عليك مجنون بقا
الشخص: باين ان مش انا إلى مجنون دا واحد صاحبنا
نور اتعصبت ولسه هتزعف لقت مامتها جايه بتقول
ناديه: ازيك يا مصطفى.... صح انت مصطفى بردو
مصطفى :ايوه حضرتك طنط ناديه صح
ناديه :ايوه انت لسه فاكرنى يا مصطفى
مصطفى: هو انا اقدر انساكى يا طنط ناديه
ناديه لنور : دا لسه فاكرنى

فى الوقت دا نور كانت فى عالم تانى خالص
نور يااه وكمان اسمه مصطفى اسمه جمييل اوووى زيو بالضبط بس فوقى يا نور انتى مشوفتيش كان بيكلمك ازاى  قطع سرحانها مصطفى وهو بيقول

مصطفى :هو انتى نور
نور :ولو مش انا اجبهالك يا قمر  ... قصدى ايوه انا نور: بس انت تعرفني منين ولا تعرف ماما منين
ماما؛ اااييه يا نور انتى نسيتى مصطفى إلى كنتى بتتخنقى مع الدنيا كلها عشانه
نور :اايوه مصطفى إلى سبنى عشان يسافر امريكا  وحتى مكلفش نفسه يعرفنى
مصطفى: انا رجعت عشانك يا نور
نور: بجد بعد خمس سنين دا انا نسيت شكلك
بعدين سابتو ومشت
مصطفى: اعمل ااييه وربنا بحبها
ناديه :عارفه ياابنى وهى كمان بتحبك