A jhabea Story

Chapter 5

Joyce: bhest tumawag na ba sayo si kuya josh? 
Bea: hindi pa bakit? 
Kris: sino si kuya josh? 
Bea: kuya ko 
Jake: ah 
Joyce: wala lang kasi parang 2 years na kayo hindi nag kikita 
Bea: bhest! Alam mo naman galit saakin yun diba? 
Joyce: okie
Julie: teka bat galit kuya mo? 

Joyce: bhest iikwento ba natin? 
Bea: sige 
(Kwento nila kung bakit galit kuya ni bea saakanya) 
Flash back- 
2 years ago 
Bea: ate kim laro tayo sa labas
Joshua: bey, mamaya na may ginagawa pa si ate kim mo 
Bea: ehhh!!! Laro na tayo ate!!! 
Ate kim: sige nga halika sa garden tayo maglaro bey, josh wait lang ha 
Joshua: sige 
(Garden) 
Nag lalaro sila bea 
Bea: oppss (hinabol yung bola papunta sa high way) 
-hindi napansin ni bea na may dumadaan na sasakyan- 
Kim: BEA!!! (Tumakbo at tinulak si bea) 
Bea: ATE KIM!!!!!!!!!!!!! 
(Lumabas si josh noong sumigaw si bea) 
Josh: kim! Bea tawag ka nag ambulance dali 
Bea: opo (tumawag) 
Kuya papunta na daw 
Josh: bea ano ba ginawa mo? Pag may nagyari sa ate kim mo lagot ka saakin 
Bea: (pinipigil ang luha) kuya sorry 
(Dinala sa ospital si kim) 
Nurse: sir hangang dito nlng po kayo 
(Dumating ang magulang nila kim at josh)
Mommy ni kim: ano nagyari? 
Bea: tita sorry po kasalanan ko po
Daddy ni kim: hija wag mong sisihin sarili mo 
Doctor: uhm sino po yung pamilya ng pasyente
Mommy ni kim: kami po 
Doctor: sorry po pero hindi nakayanan ng pasyente 
Bea: (umiiyak na) 
Josh: (tumayo) IKAW! IKAW MAY KASALANAN NITO! KUNG HINDI MO SANA HINABOL BOLA MO HINDI MAMAMATAY SI KIM
(Umalis si josh) 
End of flashback 
Bea: hindi ko na nakausap si kuya simula non 
Jake: ikaw sinisi? 
Mamaya ulit po :)