Elinde valizi ile kapıdan çıkmak üzereydi ki bağırdım arkasından.
"Yapma. Gitme, beni bırakma. Nolur."
Ağlıyordum. Canım çok yanıyordu. Onun gitmesini istemiyordum. Biliyorum, ona bunu yapmamalıydım.
"Lanet olsun o güne! Canım çok yanıyor, anla beni."
"Benimkinden daha fazla yanıyor olamaz."
"Özür dilerim Barış. Özür dilerim. Tahmin edemedim, bilemedim. Affet beni."
Yüzünü ellerimin içine aldım.
"Bunu bize yapma, ben sana aşığım."
Kendini hızlıca geriye çekti.
"Ben birşey yapmıyorum. Sen bitirdin Ece bizi, bitirdin!"
Yıkılmıştım. Ağlıyordum, hıçkırarak. Onu kaybetmek istemiyordum. O benim kendimi buluşumdu, o benim karanlığımı aydınlatan tek ışığımdı.
Onun adımlarını sayarken yaptığım hatayı defalarca zihnimde canlandırıyordum.
Sinan'ın dudaklarını dudaklarımda hissettiğimde..
O gece.. Sarhoştum, hatırlamıyorum..
