Gene balkonuna çıkıyosun
Hiç elinden eksik etmediğin o bardağına bakıp iç çekiyorsun
Ne yaşadın böyle sürekli ağlıyorsun neden
Sonra gülümsüyorum belki yaşadıklarını bana bir gün anlatırsın diye
Sonra balkonunun kapısı açılıyor
Bir çocuk çıkıyor gelip arkadan sana sarılıyor
Sende arkana dönüp ona sarılıyorsun beraber dışarı izlerken seni kendine döndürüp seni öpüyor sende gülümseyip karşılık veriyorsun
Kendimi iyi hissetmiyorum
Hemen askılıktan montumu alıp dışarı çıkıyorum
Üzüntüyle ağlayıp ilerliyorum denizin kenarında sana olan aşkımı düşünüp ağlıyorum
Çığlıklar atıyorum denize karşı
Belki deniz beni anlar diye
Seni Seviyorum Mi Rae