Хамгийн дуртай дууг минь таслан ^уучлаарай хоцорчихлоо. Танилций^ гэх дуу хөгжимтэй зэрэгцэн бүдэгхэн сонсогдоно. Би гайхан дээш харвал өргөн хөмсөгтэй, том алаг нүдтэй царайлаг хөвгүүн миний урдаас гараа сунган зогсоно.
Би чихэвчээ аваад ^Сайна уу? Би энэ ангийн дарга Ким Сона^ гэж хэлээд инээмсэглэхэд
-аан тэгүүл энэ чинийх байхнэ. Түрүүн надтай мөргөлдсөн охин унагаачихсан байсан гээд миний энгэрийн тэмдгийг өглөө.
Би: би хаана унагаснаа бодож байлаа. Баярлалаа чамд. Чамайг хэн гэдэг вэ?!
-Ду Кёнсүү гэдэг. Чамтай танилцсандаа таатай байна гэж хэлээд инээмсэглэхэд нь зүрх өөрийн эрхгүй хүчтэй цохилно
?юу вэ?!? Хачин их зантай юм чинь. Саяхан бидэнд би энэ ангийн дарга Ким Сона гэж ширүүхэн хэлээд суусан байж одоо болохоор ^баярлалаа^ гээл долигноод байхын. Чи угаасаа ийм хоёр зантай юм уу
Би: хөөе Мин Юнги чи дөнгөж өнөөдөр ирсэн байж аятайхан харьцаж чадахгүй байна уу?
Юнги: хөөе би чам шиг ийм гахайтай нэг ангид сууж чадахгүй ээ бас хачин их зантай
Би: тэгүүл манай ангиас гарч болно шдэ
Юнги: анги бол нийтийн өмч. Чи ямар худалдаад авчихсан бишдэ гэж хэлээд гараад явчихлаа. ^за яах вэ Мин Юнги чи намайг гахай гэж хэлсэндээ харамсах болно^ гэсэн бодол толгойдоо тээн хаалганы руу муухай харсаар суулаа.
Юнгиг гарч явсны дараа Сона цүнхээ хэсэг уудалсны эцэгт санасан зүйлээ олов уу гэлтэй хорон инээмсэглэл тодруулан саяхан гарч явсан хөвгүүний сандал дээр асгачих нь тэр. Удсан ч үгүй нөгөө хөвгүүн орж ирснэ ангиа нэг гүйлгэн хараад шижиг авсан бололтой нүүрэндээ бяцхан инээмсэглэл тодруулна.
Юнги: хөөе Сона чи ингэсэн үү?
Би: би ясан гэж худлаа төв царай гарган хэллээ
Юнги: чи жүжиглэхдээ муу бололтой тийм үү? Худлаа төв царай гаргасан ч нүдээрээ инээгээд байна шдэ
Би: би угаасаа ийм царайтай хүн л дэ. Одоо бас миний нүдийг минь доромжлох гээ юу
Юнги: заза миний буруу. Одоо болсон уу гэж заналтай нь аргагүй хэлээд суудал руугаа явлаа.
Юнгиг яаг суухын даваан дээр түүхийн багш ороод ирхэн тэр. *өө муу шаврын хаалт * гэж амандаа бувтнахад багш ямар нэг зүйл сонссон бололтой
Багш: хэн намайг муулаад байна? Гэхэд ангийн бүх хүүхдүүд бие бие рүүгээ харан шивнэлдэх нь ганцхан Сона биш бүгд энэ багшид дургүйг илтгэх мэт.
Юнги: багшаа та энэ сандал дээр суучих
Багш: энд сандал байжил байна шдэ
Юнги: наад сандал чинь эвдэрчихсэн
Багш: за тэгүүл наад сандлаа аваад ир гэхэд Юнги хурдан гэгч нь өөрийнхөө суух гэж байсан сандлаа аваачиж өгөөд Сонагийн нүүр хувирлыг ажиглавал нөгөөх л төв царай гарган сууна. Хичээлийн цаг нэг мэдхэд дуусч багш ангиас гарах гэтэл сандалтайгаа наалдчихсан босч чадсангүй. Багш хөмсгөө атируулан хэсэг муухай харж сууснаа *Та нар шангаа заавал хүртнээ* гэж чанга гэгч нь орилоод хагас суугаагаараа гараад явлаа.
