Bazen insan ne yapacağını bilemez. umutları kırılır. kendini vasıfsız hisseder.
2 sene bekledim olmadı
belkide hayat bana bunu sunuyo. aklımdakileri durduramıyorum. sürekli işliyo ama benim aleyhime. bazen kendime hakim olabilsem belki de herşey daha güzel olacak. ama ne yazıkki olmuyor. kendimi kaybediyorum. hayattan soğuyorum. gelecekten geçmişimden anılarımdan soğuyorum. ama daha sonra anılarımı hatırlıyorum. diyorum ki ben bunları yaşadım iyisiyle kötüsüyle oldu yaşandı ve bitti. kendime sahip çıkamıyorum. güvenemiyorum. kaybediyorum sürekli ve sürekli. yaşamamak için nefes alıyorum nerdeyse. kendimi bırakıyorum adeta. biri elimden tutsun istiyorum ama o da yok. kimsem yok. hiçbir zaman olmadığı gibi...
