DANIEL'S POV
Sa totoo lang kinakabahan na ako ngayon dito sa bahay namin..kinakabahan ako para sa mag ina ko lalo na kay Kath.Hindi ko na nga alam ang nangyayayri saakin kasi masyado na akong nagaalala sa kanya.Iniisip kong pumunta sa Ospital para iuwi si ALEXA dito sa bahay namin.Naisipan kong pumunta ng ospital..
nandito na ako sa sasakyan ko at mga iln minuto lang ay nandito na ako at nagtanong ako sa Nurse Station kng saan ang room ni MRS.PADILLA AT SINABI NIYA AY ROOM 025 PO SIR . PADILLA AT SINABI KO NAMAN AY THANK YOU!!
tumakbo ako agad at nakita ko si Alexa na yakap si Juls kaya agad ko siyang tinawag.
Me:Alexa!
Alexa:(Tumingin)What?(shout)
Me:Lets go!We are going home!(high voice)
Alexa:NO DAD!HINDI KO IIWAN SI MOMMY!DAD,GANYAN KA BA TALAGA,KAHIT SARILI MO NANG ASAWA ANG NASAGASAAN NG TRUCK WALA KA PARING PAKE!(IYAK)OH COME ON DAD,GREW UP!YOU DONT REALLY HAVE CARE WITH MOM,BUT AKO AY MERON KAYA DONT GAYA ME TO YOU BECOZ MAY CONSCIENCE PA AKO,PERO IKAW WALA!WALA!WALA!(Shout while crying)
Me:Dont talk to me like that Lex..im your father and respect me also..Lets go,bago pa talga kaladkarin..
Alexa:Never!Never!hindi ako sasama sa iyo..you dont have heart!I hate you Dad,i really really hate you..i dont want to see you anymore!I hate you!
Me:ALEXA!!(SHOUT)Hindi kanamin tinuruan maging bastos...
Alexa:Opo,hindi nyo ako tinuruan maging bastos pero kung karapatdapat kanman bastusin bakit hindi...dba?(sarcastic tone)
Me:(hahawakan ko na sana si Alexa pero bglang sumingit si Quen)
