Her zamanki gibi klasik bir gündü. Herkesin kitapları açık, öğretmen dikkatlice dinleniliyordu. Hoseok da diğerleri gibi öğretmeni dikkatlice dinlemek istiyordu, ama Matematiği sevmediği için odaklanamıyordu, ama ayrıca notlarını da düzeltmesi gerekiyordu. Bu karışık duruma acilen bir cevap bulmalıydı. Aniden kapı çalındı. Hoseok da anlam veremeyerek kapıya baktı, kim olduğunu merak ediyordu.
"Gel!"
Kapı yavaş bir şekilde açıldı, Hoseok gördüğü manzara ile büyülenmişti. Daha önce hiç böyle birisi görmemişti. Onu özel kılan
birşey vardı...
"Ah şey merhaba ben yeni öğrenciyim de"
"Demek yeni öğrenci sensin! Gel içeri, kendini de tanıt ayrıca"
"Ben Yoongi, Min Yoongi. 15 yaşındayım ve bu kadar"
"Hmm pekala... Hoseok'un yanına geçebilirsin!"
Yeni çocuk anlam veremeyerek etrafına bakındı, Hoseok da kendine küfrederek elini kaldırdı. Yoongi de yavaş adımlarla onun yanına oturdu.
"Mer-
Aniden zil çaldı. Yoongi de Hoseok daha kelimesini bitiremeden gözden kayboldu.
"Ah nereye gitti bu, daha cümlemi bile bitirememiştim"
Hoseok me yapmalıyım diye düşünürken onu aramanın iyi bir fikir olduğunu düşündü, zaten öğle tenefüsüydü yani çok vakti vardı. Tam kapıdan çıkacakken arkadaşları Jimin, Taehyung ve Jungkook'un sesini duydu.
"Hey Hoseok bizi beklemeden nereye?"
"Şey önemli bir işim varda siz beni beklemeyin"
"Emin misin? Menüde favori yemeklerin var"
"Evet"
"Peki sonra görüşürüz"
Hoseok arkadaşlarının kalplerinin kırıldığını hissetse de şuan bunlara vakti yoktu.
"Hmm, ben yeni çocuk olsaydım nereye giderdim? Ahishh ne diyorum ben daha onu tanımıyorum bile!?"
Heryeri aradı. Bahçeyi, yemekhaneyi, koridorları, tuvaletleri ve kantini. Sonra sınıfa bakmadığını hatırladı ve merdivenlerden çıkmaya başladı. Jimin'i ve diğerlerini merdivenlerden inerken gördüğünde onlara sorabileceğini düşündü.
"Şey çocuklar siz şu yeni gelen çocuğu gördünüz mü, adı Yoongi idi sanırım?"
"Sınıfta ama neden ki?"
"Şey hiç merakımdan"
Arkadaşlarının kafaları karışmıştı, yani Hoseok'un meraklı birisi olduğunu biliyorlardı ama durduk yere de daha tanımadığı birisini aramayacağını da biliyorlardı.
"Sonunda seni buldum, sonunda!"
Hoseok ne diyeceğini neyle başlayacağını hızlı bir şekilde düşünürken sırasına gelmişti bile. Yoongi de öylece oturuyor ve resim çiziyordu, yani onun tabiriyle "karalama".
"Öhm, şey merhaba ben Hoseok. Senin adın da Yoongi idi değil mi?"
Söylerken çok utanmıştı ve heyecanlanmıştı, nedenini ise bir türlü anlayamıyordu.
"Adını biliyorum zaten"
Hoseok şaşırmıştı, nasıl diye sormaya karar verdi.
"Nasıl yani? Nereden biliyorsun? Mafya falan mısın?!"
Yoongi güldü.
"Adını öğretmen söylememiş miydi? Ve ayrıca "Mafya" değilim merak etme"
Hoseok aklından ne kadar aptal olduğunu geçirirken çok garip bir duruma düştüğünü biliyordu.
"Şey iyi misin? Hoseok?"
Hoseok bir süre duraksadı, sonra cevap verdi.
"Ah evet hemde çok!"
Birden olduğu yerde zıplamaya başladı. Yoongi de oturduğu yerden kocaman gülümsedi sonrada büyük bir kahkaha patlattı. Hoseok önce Yoongi'nin biraz soğuk birisi olduğunu düşünüyordu ama o güzel gülüşünü görünce o düşünce aklından buhar olup gitti.
"Ahaha, komiksin Hoseok. Bu arada tanıştığımıza memnum oldum"
Sonra kocaman gülümsedi. Gülüşünü kolay kolay kimseye göstermezdi.
"B-ben de kesinlikle!"
Yoongi tam cümlesine başlayacakken Hoseok'un arkadaşları geldi ve Yoongi ile onu konuşurken gördüklerinde gülen suratlarından eser kalmadı.
"Şey arkadaşların gelmiş, onların yanına gitsen iyi olur sanırım"
Yoongi onların bakışlarını görünce üzülmüştü, çünkü neyin ne olduğunu anlamıştı ve yeniden birisinin kalbini kırmak istemiyordu.
"Yok ben onlarla konuşurum"
"Hay-
Çok geçti.
"Çocuklar bu suratınız hali ne? Ne oldu?"
"İstersen ne olduğunu "yeni arkadaşın" ile konuş!"
"Ne demek şimdi bu?"
"Bilmiyormuş gibi yapma. Unutma ki sadece bir seçim hakkın var, ya biz ya da o veled"
Yoongi veled lafını duyunca Jimin'i yumruklamak istedi. Kendini zor tutuyordu, yine bir okuldan atılmak istemiyordu.
"Seçimini ver Hobi, yoksa bir daha senle konuşmayız"
Ardından Taehyung öne çıktı.
"Jimin sence abartmıyor musun? Sonuçta onun tek arkadaşları biz değiliz ki! Başka arkadaşlarının olması GAYET doğal birşey"
Jimin daha çok sinerliyordu. En sonunda Hoseok'a yumruğu geçirdi. Hoseok bunların hepsinin bir rüya olmasını istiyordu. Son hatırladığı yere yığılmasıydı. Aniden Yoongi yerinden kalktı.
"Ne yaptığını sanıyorsun sen?! Aptal!"
"B-ben özür dilerim böyle birşeyi nasıl yapabilirim!"
"Bide utanmadan özür diliyor! Salak!"
Jimin ağlıyordu, diğerleri ise onun bu yaptığına inanamıyorlardı. Ve aniden Jimin yalnız kaldı. Taehyung, Jungkook ve Yoongi Hobi'yi uyandırmaya çalışıyordu.
————————————————————————
Merhaba! Evet ilk bölüm'ün sonuna geldik. İlk hikayem olduğu için acemice olduysa çoook özür diliyorum. Daha gelişeceğim elbette :) Ayrıca kısa olduğuysa kusura bakmayın. Neyse umarım beğenmişsizdir diğer bölüm bugün gelebilir ;3
