[Chance's POV]
"Oy kuya! Asan na yung book ko?" sumisigaw na pumasok yung makulit kong kakambal sa kwarto ko.
"Ewan." matipid kong sagot. Ano namang mapapala ko sa libro niya? -___- Ako ba gumagamit nun?
"Gagamitin namin yun bukas sa chemistry eh." halos magwala na siya para lang dun sa libro na sinasabi niya. Tumayo ako at tahimik na naglakad papunta sa book shelf ko.
"Here," sabay abot ko sa kanya ng same book na kailangan niya. Since same book lang naman yung ginagamit namin. "Ingatan mo paggamit diyan kung hindi di na kita tuturuan sa mga assignments mo." then I went back to my usual seat and continue reading my book.
"Yes! Saviour talaga kita Kuya!" I just shook my head and smile a bit. Baliw talaga nun.
Well, yeah! That's may twin sister. We're not identical twins but still, it's obvious that we're twins. I'm older that's why she calls me "Kuya", obviously.
"Hoy Emerson!" nalaglag ako sa kinauupuan ko ng biglang may pumasok na namang amazonang baliw sa kwarto.
"Tsss. What's with you?" inis na sabi ko habang tumatayo sa kinalagsakan ko. Bakit ba ako napapaligiran ng mga tulad nila? "Anong kailangan mo Ate?"
"Wala lang naman. Sabay tayo pumasok sa school nila Emerylle ah?" she tries to smile at me as sweeter as she could but she's still ugly for my eyes.
"Hmm." tumango na lang ako. Nawalan tuloy ako ng gana magbasa. May exam pa naman. Umalis si Ate Margaux sa kwarto ko. I shut the door closed, went to my bed and closed my eyes. Another tiring day for tomorrow. Get used to it Chance.
"CEEEEEEEV! CEEEEEEV!" (pronounced as Sev) heto na naman sila. Mga walang ginawa kung hindi guluhin ang buhay ko.
"Make pansin pansin to us naman oh."
"You're so pogi talaga."
"Emerson, baka gusto mong pansinin sila?" I ignored my sister. Waste of time lang kung papansinin ko sila. "I'm getting pissed off to them. So might as well shut them up." Sheet! Here she goes again. I looked at those girls and forcefully smiled at them. Sa tuwing umaakto ng ganito si Ate, I can't even complain to her. Sobrang nakakatakot kasi siya.
"Pffft. Hahaha. Ate, just go back to the office. I'm sure the presence of the principal was badly needed there." -Chancey.
"Well, that's true but-------" tinulak siya ni Chancey on her way to the office. Good thing pareho lang sila ng daan na dadaanan. I'm free. At last!
Gusto kong mag-cutting class -____- That's why I've they decided to go to the school's orchard.
Well, I'm not that cold as you can see. Mabilis lang talaga ako mainis. Pikon. Naiirita lang ako sa mga babaeng tulad ng mga nasa paligid namin kanina.
As I'm sitting here in the grass near a tree, I rest my back and looked at the sky. Napabuntong hininga ako. Parang kailan lang napapangiti pa ako sa tuwing nandito ako. Ang bilis lang talaga ng panahon.
I closed my eyes.
Feeling the air.
And enjoying the peaceful ambiance.
Until suddenly. . . .
"Ay pakinteyp! Ang sakit nun ah." Napamulat ako ng mata. May asungot na naman sa pagpapahinga ko. Sino ba yun?
Tumayo ako para makita kung sino man yung nilalang na yun. Isang babae na mukhang nahulog sa puno dahil may hawak hawak pa siyang sanga sa isa niyang kamay. Weirdo. Hinihimas-himas niya pa yung parte ng katawan niya na unang bumagsak sa lupa. At mukhang hindi pa ata napapansin ang presensya ko.
Tinignan ko lang siya nang bigla siyang nagtatawa ng malakas.
"Hahahahahaha!" Tumayo na din siya at pinagpag yung palda niya. "Whoooh! Ngayon lang ulit nangyari sa akin yun. Hahaha"
"Baliw na nga ata 'to." Bulong ko sa sarili ko, dahilan para mapatingin siya sa direksyon na kinatatayuan ko. Abaaa -____- Lakas ng pandinig neto ah.
"Oh my gosh! Stalker!" HUH? Seriously? "Sinusundan mo ko noh?"
"Wag ka ngang feeler. I don't even know you," tinignan ko siya mula ulo hanggang paa. "Miss Puno."
"Sus! Amin amin din. Haha. Di ko pagkakalat." Lumapit siya sa akin at hinampas yung sanga na hawak niya pa din hanggang ngayon. "Ay sorry! Haha di ko sadya yun."
I gave her a cold look. "Tawa ka ng tawa. Baliw ka ba?"
"Hindi naman. Haha masaya lang eh. Bawal ba yun? Nalaglag kasi ako sa puno eh kaya nakakatawa." Daldal pa din siya ng daldal. Nairita ako sa kadaldalan niya kaya naman tinalikuran ko na siya.
"HOY! Teka sandali naman. Sama ako sayo oy!" Hinabol niya ako at wala na akong nagawa. Nakangiti pa din siya sa akin habang ako naman gusto na siyang patahimikin. "Teka, ano palang pangalan mo?"
Napahinto ako sa paglalakad. Pumunta kasi siya sa harapan ko. "I'm Christine. Christine San Jose." And there she goes again with her smile.
Nilagpasan ko lang siya.
"Oy bastos neto eh!" Hinarangan niya ako. Lumapit siya sa akin habang nakakunot ang noo. She grabs my I.D. "Ahhh ikaw pala si Chance Emerson Vienrozca. Sige, Chance na lang tatawag ko sayo."
"Wag mo ngang tignan yan." Naglakad ako papalayo sa kanya. Baliw. Madaldal. Makulit. Nasa kanya na lahat ng kinaiinisan ko ah -____-
"Bye Chance! Oy kita ulit tayo sa school's orchard bukas ah?" Di ko siya nilingon pero kita sa peripheral vision ko na kumakaway siya. As if naman, pupunta pa ulit ako dun.
*****
"CEV, SUP? Bat wala ka kanina?" My bestfriend asked me.
"Nothing. By the way, Xent, may kilala ka bang Christine San Jose?"
"Wala eh. Bakit? Sino ba yun?" Umiling na lang ako bilang sagot. At bakit ko ba tinatanong kung may kilala siyang ganun? As if I'm interested to her. "Anyways, your sister asked me a while ago."
"Para saan naman daw?" I scratches my nape as I yawn. Ang boring naman kasi. Di pa ba pwedeng umuwi? Di rin naman ako nakikinig sa teacher namin. I already studied that at home. Napakadaling bagay. I sighed.
"About her, leaving her position at you for a while." napatingin ako kay Xent na kinakagat yung ballpen niya.
"Not interested." As usual tinamad na naman akong sagutin siya. Para san pa? Nakakatamad kaya.
"Mr. Vienrozca, someone's calling you from outside." Napaling ang atensyon ko kay Sir Dela Cruz. Tumayo lang ako saka lumabas ng room. Think on the bright side anyways. Nakalabas ako sa napakaboring na class session. Hahaha.
Paglabas na paglabas ko sa room, isang babaeng nakatalikod ang agad na nahagip ng mga mata ko.
Sht. Napakastalker niya naman yata para sundan ako dito.
Siya na nakakainis ang boses.
Nakakairitang kadaldalan.
Mapang-asar na presensya.
Makulit ang lahi.
Ano bang ginagawa niyan dito?
"CEEEEEEV!" sigaw niya papunta sa akin.
Napaatras ako sa biglaan niyang paglapit sa akin. Hinawakan niya ako sa balikat at biglaan akong niyugyog.
"Buti nakita ko kung anong secton ka sa I.D. mo. Hahaha" Ang daldal niya talaga.
Anong ginagawa ni Miss Puno dito? -______-
to be continued......
