Chapter 7

472 54 2
                                    

T:Και αυτή ήταν η τιμωρία σου που παραβιασες δύο από τους κανόνες μου... Μου ψιθύρισε,με χουφτωσε δυνατά στον κώλο και έφυγε από το δωμάτιο.
_____________
Another shade of him

Ήταν 11 η ώρα όταν ξύπνησα.Σηκωθηκα και είδα δίπλα στο κομοδίνο ένα δίσκο με ένα πλήρες πρωινό επάνω.
Η πόρτα άνοιξε σιγά σιγά και ο Tae κοίταξε διακριτικά αν κοιμάμαι.

Τ: Ξύπνησες, πριγκίπισσα;ψυθιρισε γλυκά.

'Αλλο πάλι και τούτο!Τι έχει βάλει στο μυαλό του πάλι;'

Y/n:Ναι;είπα αλλά ακούστηκε περισσότερο σαν ερώτηση.

Τ:Δε φοράς ρούχα;Με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω αλλά ήμουν έτσι κι αλλιώς καλυμμένη με το σεντόνι.

Y/n:Όχι, πότε να προλάβω; Γιατί ρωτάς;

Τ:Α πάω τότε να ντυθείς.

Y/n:Καλά... ότι πεις..είπα διστακτικά καθώς βγήκε από το δωμάτιο.

'Μα καλά,τι έπαθε; Γιατί δεν έχει κάνει ακόμα αυτό το smirk;Δεν ξέρω πραγματικά.'

Μόλις ντυθηκα του φώναξα να μπει.Με το που οι λέξεις έφυγαν από το στόμα μου, έτρεξε μέσα , πήδηξε πάνω στο κρεβάτι και κουλουριαστηκε πάνω μου.Προσπαθησα να ελευθερωθω αλλα με σταμάτησε ψυθιριζοντας μου:

Τ:Σε παρακαλώ,μην φύγεις,σε χρειάζομαι.

Γουρλωσα τα μάτια μου .Δεν περίμενα ποτέ να πει κάτι τέτοιο. Σοκαριστηκα αλλά δεν ήθελα να αφήσω αυτή την στιγμή να περάσει έτσι.Ανταπεδωσα και τον αγκάλιασα πιο σφιχτά.Κοιμηθηκαμε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου.

     3 ώρες μετά (υπναραδες)

Κοίταξα το ρολόι.Ηταν ήδη δύο η ώρα και είχα υποσχεθεί στον Yoongi να κάνω μερικά ψώνια για το σπίτι.

Y/n: Πρέπει να πάω για ψώνια είπα βαριεστημενα ενώ σηκώθηκα από το κρεβάτι.

Τ:Θες να έρθω μαζί σου; Μου είπε με την αγουροξυπνημενη βαθιά φωνή του.

Time skip~~~~~~

T:Και για πες μου λίγο....τι θα τα κάνεις όλα αυτά;Εσύ δεν είπες ότι θα ψωνιζες μόνο τα απαραίτητα; Είπε και έδειξε όλες αυτές τις σακούλες που του έδωσα να κουβαλήσει όσο βγαίναμε από το πέμπτο μαγαζί του εμπορικού κέντρου.

Y/n:Εμ...απλως...τα χρειάζομαι.ειπα προσπαθώντας να μημηθω την φωνή του στις τελευταίες δύο λέξεις.Σηκωσα το κεφάλι μου ψηλά για να τον κοιτάξω με περηφάνια.

Τ:Α.. ώστε έτσι ε; Καλά...θα το θυμάμαι αυτό...και ακούμπησε την μύτη μου με τον δείκτη του.

Η μέρα πέρασε..πώς να το πω.. ονειρικά.Πηγαμε και σε κάμποσα άλλα μαγαζιά...πω πω απορώ πως μπόρεσε να τα κουβαλήσει όλα αυτά μέχρι το αμάξι.Τελοσπαντων πριν φύγουμε,καθησαμε να φάμε μεσημεριανό.Δεν με άφησε να πληρώσω ούτε ένα Γουόν για το φαγητό.Καλα πέρασα καταπληκτικά με τον Tae σήμερα ήταν σαν αληθινό ραντεβού.Καθε μέρα αρχίζει να μου αρέσει όλο και περισσότερο...και ποτέ δεν ξέρεις..ίσως να καταφέρει να με ρίξει...

___________

Τι γίνεται παίδες;

Πολύ γλυκαναλατο αυτό το κεφάλαιο

Πείτε μου αν σας άρεσε να ανεβάσω και άλλο τέτοιο

Peace out!

•'I hate his game!' Taehyung ff• Where stories live. Discover now