birkaç araba intikamı | markhyuck

yedi!

Donghyuck sorgu odasına alındığında bacak bacak üstüne atmış bir şekilde ona sorular soracak polisi bekliyordu.

Kapı açılıp odaya polis girdiğinde pozisyonunda hiçbir değişiklik yapmamıştı. Gülümseyerek sordu;

"Ee araba hırsızını buldunuz mu?"

"Evet bulduk Donghyuck. Şimdi bize neden hırsızlık yaptığını anlat."

"Zorunda mıyım? Hayır, değilim."

"Avukatını mı isteyeceksin?" Donghyuck kahkaha attı. Garip davranıyordu, çünkü sinirlerini bozmak istiyordu.

"Avukatım yok. İsterseniz anlatayım. Sonra çok acırsınız bana değil mi? Acıma duygunuz çoktur. Ama geç gelir." Donghyuck'ın yüzündeki gülümseme silinmiş, kızgınlık dolu gözleri yerini almıştı.

"Bir şeylerin farkına da varabilirsiniz. Ama o da geç." Donghyuck sinirle dudağını ısırdı.

"O zaman soruyorum, iki yıl önceki Lee Minhyung'ın suçsuz olduğu neden hapishanede öldürüldükten sonra anlaşıldı? Sizin tek derdiniz, para yığınından başka hiçbir şey olmayan o doksan dokuz araba mıydı?" Karşısındaki polis, sadece sakince onu dinliyordu.

"Savunduğun arkadaşın da senin gibi hırsızın tekiydi." Donghyuck histerik bir kahkahanın ardından mimiksiz yüzü ile polise döndü.

"Yanılıyorsunuz. Şerefsizin tekinin çaldığı araba sırf o, o yoldan geçiyor diye onun üzerine kaldı. Kanıt dediğin sadece kamera görüntüleri ile olmaz. Benim çaldığım arabaları da başkalarının üstüne bıraktınız? Tamam, onu hapise attınız. Kabul. Neden o hapiste öldürülmesine izin verdiniz?" Donghyuck kafasını masaya bıraktı bir anlığına, biraz dinlendi ve tekrar kaldırdı başını.

"Hapise atın beni de, nasıl olsa ağzımla itiraf ettim. Başkalarının hayatını mahvetmeyin." Polis bir süre yüzüne bakındı Donghyuck'ın.

"Lee Minhyung neyin oluyor?" Donghyuck derin bir nefes verdi ve bir süre etrafa bakındı.

"Abim. Bunun bu konu ile alâkası yok. Nasıl olsa, acımak ve bir şeylerin farkına varılması için çok geç. Belki yıllar önce beni dinleseydiniz, şu anda ben abim ile zaman geçiriyor olabilirdim." Donghyuck, yine gülümsedi.

"Neden hep aynı model arabaları çaldın?"

"Çünkü abim içeriye o arabayı çalma suçuyla girdi."

"Peki." Donghyuck'ın tek odak noktası polisin elindeki çevirdiği kalemdi. "Neden tam 99 araba?"

"Çünkü abimin doğum yılı."

Polis kafasını memnun bir şekilde sallayıp sakince masadan kalktı. İçeriye iki polis girerek Donghyuck'ı kollarından tuttu ve sorgu odasından çıkardı.

"Lee Donghyuck'ın dosyasını arşiv dosyaların yanına koy."

—
©fatenfive, eylül 2018