Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
05/09/18
gökyüzünün giderek aydınlanmaya başladığı saatler.
ruhsuz gözlerim karşımda duran bedende geziyor.
rastgele bir binanın çatı katındayız. en uç noktada durmuş, bana yalvarırcasına bakan gözlere bakıyorum. göz yaşlarının usulca yanağından kayarak yere düşüşünü seyrediyorum. her biri kalbime damlıyor gibi.
kısa bir süre sonra hıçkırıklarını da serbest bırakıyorsun. hıçkırıklarının arasında seni bırakmamamı istiyorsun
sarf ettiğin kelimelerle bedenimin titremesine engel olamıyorum.
birlikte gidelim diyesim geliyor. kıyamıyorum sana.
ağlamaktan kızarmış fakat güzelliğinden hiçbir şey kaybetmemiş gözlerine bakamıyorum daha fazla.
korkarak yaşadığım hayatımda her şeyim dediğim sana karşı daha birkaç cümle kuramayan ben yine kaçıyorum işte. her zamanki gibi.
bana yaklaştığını hissettiğimde gözlerim sana kayıyor. attığın her adımda güzelliğine kapılıyorum. hareket etmek istesem de beceremiyorum.
acı dolu bir gülümseme sunuyorsun bana yaşlarının arasında.
o an yok olmak istedim. seni böylesine üzdüğüm için.
