Anı Yaşamak (Harry&Hermione Fanfic)

Anı Yaşamak

Yazar Notu; Tek bölümlük bu hikayeyi yazmak, dün gece izlediğim romantik‐dram konulu bir filmden sonra aklıma geldi.Umarım beğenirsiniz. Her türlü yoruma açığım, konu pek orijinal değil ama yapacak bir şey yok...

Film ismi Keith bu arada. İzlememiş olanlara kesin tavsiye ederim. Harika bir gençlik filmidir. Tam tadında romantizm/dram vardır. :)

Hikayeyi buraya Tff'den fazla bir değişiklik yapmadan koyuyorum, beğenmeniz dileğiyle. :)

Anı Yaşamak

Hermione Granger, Hogwarts Lisesinde okuyan, tamamıyla normal bir öğrenciydi. Her şeyi ciddiye alan, derslere bir kez bile geç kalmayan, ödevlerini eksiksiz ve mükemmel bir şekilde teslim eden, okulun örnek öğrencisiydi. Havanın bulutlu olduğu bir günde okulun bahçesinde, gözden uzakta bir bank'a oturmuş içinde peynir, domates ve marul üçlüsünün bulunduğu sandviçini bitirmeye çalışıyordu. Ders başlamadan yemeğini bitirmek istiyordu, çünkü bir sonraki dersi Biyolojiydi ve Hermione gibi bir örnek öğrenci derse geç kalamazdı, hele ki ders Severus Snape'in dersiyse. Bu düşüncelerle kaybolmuşken, kahverengi gözleri okulun demir kapılarına takıldı. Kapılar yana doğru gıcırtılı sesler çıkararak açılırken, içeriye yeşil renkli bir araba girdi. Araba biraz ilerleyerek, bahçenin ucunda olan park yerlerinden birine park etti.

Hermione bir nedenden dolayı gözlerini arabadan alamıyordu, arabanın motoru sustuktan sonra içinden siyah saçları karışmış, zümrüt yeşili gözlerinden çocukça bir parıltı yayan biri çıktı. Çocuk uzun boyluydu, ve giydiği gri tişört nedeniyle, ince ama kaslı kolları görülüyordu. Mavi bir kot giyiyordu ve omzunun tek tarafına bir çanta asılıydı. Öğrenci miydi bu çocuk? Öğrenciler okula arabayla gelemezdi ki! Tabi son sınıflar hariçti bu kurala, ama bu çocukta da son sınıf hali yoktu. Çocukça bir merakla zümrüt yeşili gözler etrafını incelemeye başladı, gözleri okul binasına kilitlendiğinde çocuğun yüzünde büyük bir gülümseme oluştu. Hermione bu yabancı çocuğu incelerken ders saatinin geldiğini hatırladı, birazdan zil çalacaktı, hemen elindeki sandviç'in son parçasını da ağzına attı ve oturduğu banktan kalktı. Ders başlamadan önce biyoloji laboratuvarına gitmeli ve kendi masasına oturmalıydı. Çocuğu hemen aklından çıkarttı ve okul binasına doğru ilerlemeye başladı...

Hermione masasının üzerindeki aletlere baktı, deney tüpleri onların içinde değişik renkte sıvılar vardı. Onların yanında da daire şeklindeki küçük kaplarda değişik gri, sarı ve yeşil renkte olan tozlar vardı. Defteri de hemen masasının üzerinde duruyordu, bu derste bazı kimyasalları birbirine karıştıracaklardı ve deftere karışımların sonuçlarını yazacaklardı. Laboratuvar sınıfı her zamanki gibi gürültülüydü masalara ikişerli şekilde dağılmış çocuklar birbirleriyle konuşuyordu. Kızların çoğu kim kime aşık, kim kimi kiminle aldatıyor gibi saçma sapan konular konuşurken, erkeklerde futboldan ve okuldaki güzel kızlardan bahsediyordular. Hermione gözlerini devirmemek için kendini zor tuttu, bu sınıftakilerin her biri aptaldı, Daha önemli konular vardı, mesela 'geleceğinle ne yapmak istersin' gibi, yada 'hangi üniversiteye gideceksin' gibi. Kendi masasında yalnız olduğu için bir kez daha şükretti. Sınıftaki hiç kimse Hermione ile laboratuvar eşi olmak istememişti, nedeni de Hermione'nin ders konusunda fazla takıntılı olmasıydı. En küçük bir hatayı bile affetmiyor, ayrıca gece gündüz laboratuvar ödevleri hakkında baskı yaparak laboratuvar eşine rahat vermiyor olmasıydı.

Snape'in beyaz kapıyı iterek açıp yerine giderken "Sessizlik" diye bağırmasıyla sınıf sessizliğe gömüldü. Snape yerine geçip otururken, onun arkasında siyah dağınık saçlı, yeşil gözlü bir çocuk geldi. Herkes bakışını o çocuğa yönlendirdi. Hermione çocuğu gördüğünde hemen tanımıştı, bu az önce dışarıda gördüğü çocuktu. Sınıfta bir kıpırdanma başladı, herkes çocuğun kim olduğunu merak ediyordu. Snape sınıfa bakarak "Bu arkadaşınız Harry Potter, buraya daha yeni nakil oldu. Bay Potter'a derslerinde ve buraya alışmasında yardımcı olmanızı istiyorum" dedi Snape kara gözlerini oturan öğrenciler arasında dolaştırarak. Kızların arasında fısıldaşmalar duyulmaya başladı. Hermione gülmemek için kendisini zor tuttu, kızların çoğu yeni çocuğa üzerine atlayacakmış gibi bakıyordu. Eğer Snape burada olmasa, beklide atlardılar, kim bilir?