TRISTAN POV
naglalakad kami ngayon ni chloe papuntang office ni ma'am dizon...gusto ko ulit hawakan ang kamay nya...namiss ko ang mga time na sabay kaming umuuwi at pumapasok...namiss ko ang yakap nya ang kamay nyang napakalambot ang mga masasaya nyang ngiti...pero wala na ito ...nawala na ito dahil sa isang pagkakamali na hindi nang pwedeng itama pa dahil alam kong huli na ang lahat hindi na nya ako mapapatawad hindi na nya ako mahal
"uy..."sabi ni chloe
"ha?ano yun"sabi ko
"ang sabi ko nandito na tayo...ano ba kasi yang iniisip mo?"tanong nya
"ikaw"mabilis kong sabi
"tsk"yun lang ang sinabi nya at pumasok na sa office ni ma'am
"ok buti nalang at nandito na kayo...umupo kayo"sabi ni ma'am
"ano po ba ang sasabihin nyo ma'am?"tanong nya
"kayong dalawa ulit ang magiging bida ng musical drama ng bansa..kayo ang napili ng kinakataas taasan...bukas ang practice nyo 2pm bawal ang late."ma'am
"but ma'am"
"you may go now...."sabi ni ma'am at umalis na kami masamang magalit si ma'am eh nakakatakot
"bwiset"sabi ni chloe pag kalabas palang nya
"ayaw mo yon...hindi tayo pinagalitan"sabi ko
"mas gusto ko nang mapagalitan kesa makasama ka araw araw"sabi nya at umalis na
tsk wala na talaga galit na galit talaga sya sakin....hindi ko naman sya masisisi eh kasalanan ko rin...pero mas kasalanan to ng andrea nayon
CHLOE POV
bwiset bwiset talaga ayoko nang kumanta ayoko ko ng maalala pa ulit ang masasayang memory namin ni trist...gusto ko na syang kalimutan pero bakit ganon...pilit nilang binabalik balikan ito
hindi na ako bumalik pa ng room tinext ko nalang si carol na uuwi na ako
mas gusto kopa sa bahay walang taong mananakit sayo
tinulog ko nalang ang sama at sakit ng loob ko
kinaumagahan dahil maaga akong nakatulog maaga rin akong nagising
pag ka bihis ko bumaba na agad ako para kumain kakagutom
"nay..wala bang sinasabi sayo sila dad kung kaylan sila uuwi dito?"tanong ko kay nay since birth sya nag alaga sakin kaya nay ang tawag ko sa kanya parang sya narin kasi ang nanay ko kasi mas madalas ko pa sya kasama kesa sa tunay kong mga magulang
"wala nak eh...tatawagan ko sila mamaya "nay
"wag na po nay sige po alis nako"sabi ko
"sige ingat ka"
pinabukas ko sa yaya namin ang gate para makalabas ang sasakyan ko syempre kasama ako ....ako nakadrive eh hahaha
pag dating ko sa school pinark ko agad ang sasakyan ko at bumaba...
"ay butiki"sabi ko dahil sa sobrang gulat bigla nanaman kasi akong hinatak ni adam
"ano nanaman ba kaylangan mo?"sabi ko
"bakit kayo pinatawag ni ma'am?"sabi nya
"kami ulit ang bibida sa isang musical drama"matipid kong sagot
"ano?mag sasama ulit kayo?"gulat nyang tanong...tsk paulit ulit sinabi kona nga e
"sige una nako"sabi ko at lumakad naulit
may biglang humarang sa harap ko si jam
"ano kaylangan mo?"sabi ko
"ikaw"jam
dinalang ako umiik maganda siguro kung pakikinggan ko din ang side nya
pumunta kami sa garden ng school buti nalang at hindi ako sinundan ni adam
umupo kami sa bench at hinintay ko syang mag salita
"ano ba talaga kayo ni adam?"bigla nyang sabi pero hindi sya nakatingin sakin...muka talaga syang angel yung muka lang ah hindi kasama ang ugali
"ewan?oo gusto nya ko matagal na...pero ako?hindi ko pa alam...pero parang unti unti ko na syang nagugustuhan...kasi nasaktan ako nung nalaman kong ikakasal na kayo...siguro hindi ko lang inaamin sa sarili ko na gusto ko na sya kasi......kasi. ...takot akong masaktan ulit"sabi ko na mejo naluluha na...tinignan ko ulit sya at nakita kong imiiyak na sya
"wala syang bukang bibig kung hindi ikaw...siguro nga mahal kanya.. pero mahal ko rin sya simula pagkabata namin. .hindi nya siguro nararamdam dahil para sakanya isa lang akong kapatid...chloe ikakamatay ko pagnawala sakin si adam hindi ko kakayanin"sabi nya at hinawakab ang kamay ko
"jam . hindi ko hawak ang puso ni adam..."sabi ko ewan pero naaawa ako sakanya
"hindi mo nga hawak pero kayang kaya mong gawin yon...layuan mo sya saktan mo sya..para layuan kana din nya ...please chloe help me"hindi ko maiintindihan pero ang sakit ...naaawa ako sakanya...pero..parang hindi ko kaya ang sinasabi nya. ..ano bang dapat kong gawin
"please pag isipan mo sana ...(sabay pahid na luha at tumayo)mahal ko sya mahal na mahal...pag nawala sya sakin .. magpapakamatay ako"sabi nya at umalis na
naiwan akong nakatulala at naluluha narin ...dapat ba kong maniwala sa mga sinasabi nya?pano kung mag pakamatay talaga sya?hindi ko kaya na may magpapakamatay dahil lang sa love love na yan
