My diabetic story

Vakantie

Bette pov

Yes, paasvakantie, eindelijk, denk ik wanneer ik de bel hoor gaan. Ik zie Nieke door de gang wandelen en loop naar haar toe. "Zie je straks hé Niek!" Ze lacht en knikt uitbundig. Nieke en ik vertrekken vandaag op vakantie naar Normandië voor een week en ik heb er echt mega veel zin. Snel ren ik naar beneden en neem ik mijn fiets, klaar om naar huis te gaan. Thuis aangekomen zet ik mijn fiets binnen en begroet ik mijn ouders. "Bette, zijn al je spullen klaar om straks te vertrekken?" Vraagt mama. "Bijna, nog even de laatste dingen nemen en dan kunnen we vertrekken." Ik ren naar boven en neem mijn koffer. Ik pak nog snel mijn toiletspullen en mijn pyjama voordat ik naar mijn kamer ga. Daar neem ik nog mijn opladers mee. Na een half uurtje verder inpakken, eten en losgaan op muziek kom ik met mijn loodzware koffer beneden aan. "Ik ben klaar om te vertrekken." puf ik nog na. Mama neemt ook haar spullen en zijn we klaar om te vertrekken naar kapellen. Wanneer we Ekeren uitrijden fluister ik: "goodbye, tot binnen een weekje. 'ding dong' ik druk een paar keer op de bel om te laten weten dat ik er ben. glimlachend doet Sandra, de mama van Nieke. "Bette, kom binnen, Nieke is in de woonkamer met Bores. Wil je anders nog een stukje pizza mee eten? Mag hoor!" Ik schud mijn hoofd. Maar als ik binnenkom wordt er alsnog een stukje pizza in mijn handen geduwd. Mama praat nog even met Sandra en Pat voordat ze afscheid komt nemen van mij. "Bettemie, gedraag u en laat af en toe iets weten hé!" Ik knik. "Ja mam, ik gedraag me toch altijd." Nadat ik haar een knuffel heb gegeven gaat ze weer naar huis. "Ik heb er echt zin in!" zeg ik doelend op Nieke. Bores, het vriendje van Nieke is ondertussen ook weggegaan. De enige die nu nog overblijven zijn De broertjes, Luc en Erik, haar ouders en Nieke zelf.

We besluiten niet al te laat te gaan slapen aangezien we rond 5 uur al weer moeten opstaan zodat we kunnen vertrekken.

"TUUT-TUUT-TU" de wekker wordt uitgezet en kreunend worden we wakker. WAAAAAROOOM ZOOOO VROEG. roep ik in mijn hoofd, aangezien ik de fut nog niet heb om te praten. Gelukkig hebben we gisterenavond al ingepakt en hoeven we dat al niet meer te doen. Slaperig staan we op en kleden we ons aan. Na een kwartiertje zitten we in de auto, op weg naar Normandië.

Na ongeveer 3 uurtjes zijn we in de helft. Ik word al een beetje wagenziek. Sandra wil me eten aanbieden maar daar voel ik me echt iets te misselijk voor. Na nog een beetje aandringen heb ik uiteindelijk beslist om 1 sandwich te eten. Na nog een beetje rijden komen we aan in een klein schattig dorpje waar we even
stoppen en besluiten een pannenkoek te gaan eten. In het cafeetje is het super gezellig en spelen ze gezellige muziek op de achtergrond. Ik bestel een pannenkoek met choco en een warme chocomelk met slagroom. Het is namelijk best koud buiten. Na het restaurantje gaan we nog een kleine wandeling maken voordat we de reis verder zetten. Na nog een dik uur komen we aan bij het huisje. Julius, de hond springt blij de auto uit. Het is best een groot huis. Beneden is er een kleine keuken, de eetkamer, een gezellige woonkamer met een haardvuur en een trap, dat allemaal in één ruimte. Naast deze ene ruimte is de slaapkamer van Pat en Sandra en de wc. Als we naar boven gaan is er een open ruimte met een zetelbed en een gewone zetel. Aan de rechterkant is er een badkamer en de kamer van Luc en Erik. Aan de linkerkant heb je de kamer van Nieke en mij. Wij hebben gewoon een balkon! Mijn gezicht klaart op wanneer ik deze kamer zie. Ik spring blij rond en spring uiteindelijk op bed. "Nieke, wij hebben gewoon een balkon!" Roep ik uit. "Bette, ik sta naast u hoor." Zegt ze lachend. Beschaamd kijk ik haar aan, maar al snel schater ik het uit. Misschien hebben jullie het al gemerkt maar ik ben zeer druk, en eerlijk gezegd vind ik dat niet erg, dat maakt mij Bette.

Na het avondeten hebben we nog met een z'n allen een film gekeken en daarna zijn we gaan slapen.

Hiii

Alles is in grote lijnen waargebeurd maar omdat dit al 2 jaar geleden is en ik sowieso niet echt veel van de vakantie heb 'meegemaakt' zijn sommige dingen uiteraard verzonnen.