Sahte

2

Hikâyemiz başlıyor .

Merhaba benim adım büşra , soy adım ise aksoy . Benim anne ve babam ölmüş bir trafik kazasında. Ablam kardeşim  veya abim de yokmuş . Yani yetimim.  7 yaşındayım. Yetimhane de yaşıyorum . Yetimhanemize bazen küçük , büyük kutular geliyor . Arkadaşım damla ile heyecanla onu yani o kutuları izliyoruz.  Yetimhanemizden bir kız kutuları teker teker açıyor ve içinde bir sürü kıyafet ve oyuncaklar olan güzel hediyeler çıkıyor. Şimdi ben neden bunları anlatıyorum size ? Sizden tek istediğim sizlerinde bana küçük hediyeler vermeniz . Sevgi ve saygılarımla büşra aksoy ...

Yavaşça Uzun bir paragraf yazdığım kağıdı mı katlıyorum . Ve hızlıca zarfa koyuyorum . Heyecanla zarfı kapatıp arkasına Yetim Çocuklara Yardım Derneği' ne yazıyorum . Hızlı bir şekilde Osman abinin yanına gidiyorum ve zarfı ona gösterip koyuyorum bir çok zarf birikmiş olan kutuya . 

Osman abinin tatlı bakışların dan  kaçarak odama koşuyorum ve odama giriyorum . Derken kader arkadaşım songülü yerde baygın bir şekilde görüyorum .

* songüüll .

Feryat ve figanla songülü yanına koşuyorum .

* Songül arkadaşım uyan , Songül uyan , Songül , Songül , arkadaşım beni duyuyormusun ? Yoksa yine o kötü şakalardanmı? Hadi tamam şaka bitsin inandım ve sen kazandın .

Hâlâ gerçek olduğuna inanmayarak  songüle bakıyorum . O sırada sesimi duyan osman amca odaya giriyor ve hızlıca songülü kucaklıyor.  Ne olduğunu anlamayarak hâlâ songüle bakıyorum uyanması için  ama ne o dakika uyanıyor , Ne o saat uyanıyor , ne o saniye uyanıyor , ne o salise uyanıyor ,ne de o sene uyanıyor . Songül ölüyor . Songül o dakika o saniye o salise o saat o sene ölüyor ve böylelikle benim de yaşamama anlam kalmıyor .