HUN - ဘာ ကိုကို ငယ္ေလး အမွား ဟုတ္လား
CHAN - ဟုတ္တယ္ ငယ္ေလး မင္း မွားတယ္ ဆူမီ က ငါ့ဆီ အလုပ္ နဲ႔ လာတာ မင္း က ကြာ ခုေတာ့ ေတာက္(ေတာင္ေခါက္သံ) ဟာကြာ
HUN - ဟက္ ကိုကို က ေတာက္ ေခါက္တယ္ ဟားဟား
CHAN - မင္း ခု မရွက္ ဘူး လား ဟမ္ ေျပာ ေလ ေတာက္ ေခါက္ တာ ထက္ ပိုတဲ့ အျပဳ အမႈ ေတာင္ လုပ္ ရအံုး မွာ
hun - ေအာ္ ေက်းဇူး ႀကီး မား လွပါတယ္
chan - ငါ့လုပ္ငန္း ခြင္ ဝင္ၿပီး ျပသနာ ရွာ တာ ဒါ ေနာက္ဆံုးျဖစ္ပါေစ
hun - ေျပာ စရာ ၿပီးရင္ ငယ္ေလး အေပၚတတ္ေတာ့မယ္ ဘာမမဟုတ္တဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ ေၾကာင့္ ျပသနာ မျဖစ္ခ်င္ ဘူး ခုေတာ့ ေရသြား ခ်ိဳးလိုက္အံုးမယ္ မထိသင့္တဲ့ ေလ ထု ရွိတဲ့ ေနရာ ေရာက္ ခဲ့ မိေတာ့ အသား ေတြ ယားက်ိက်ိ ျဖစ္ေနတယ္
chan - ဘာ မင္း
မထိတထိ ၿပံဳးကာ ေလွကားေပၚ တတ္သြားေသာ hun ေျခလွမ္း ေတြ ရပ္ပစ္လိုက္ၿပီး ေနာက္ လွည့္မၾကည့္ပဲ
hun - အာ ေမ့ ေတာ့ မလို႔ ငယ္က ကိုကို႔ ရဲ႕ တရားဝင္ ပိုင္ဆိုင္သူ ေနာ္ လက္ ရွိ အတိတ္ က သူေတြ ေၾကာင့္ အာရံုမစား ခံနိုင္ဘူး ေအာ္ ေျပာ ထား လိုက္ပါ အံုး ေနာက္တစ္ခါ ဆို ဒီထက္ ပိုဆိုး မယ္လို႔ ဟားဟား
ေလွာင္ ရယ္ ကာ တက္သြား ေသာ သူ႔ကို ၾကည့္ ရင္း
chan - ဟာ Oh sehun ဟာ ကြာ
ဒုန္း ခြမ္း ခလြမ္း
ေအာက္ထပ္ တြင္ ၾကားေနေသာ အသံ ေတြ ေၾကာင့္ ငယ္ ၿပံဳးမိတယိ
hun - ေအာ္ ကိုကို ရယ္ အမွန္တရား က ခ်ိဳျမန္ ပါတယ္ လက္မခံ နိုင္ေသး လို႔သာ ခါးသက္ေနတာ ပါ
ဒီေန႔ ျဖစ္ပ်က္တဲ့ အျဖစ္ပ်က္က >>>>>
Park လုပ္ငန္းစု ပိုင္ ေဆးရံုႀကီး တြင္
Chan - ဒီေန႔ ဘာ ေတြ ရွိေသးလဲ
kyung - မရွိေတာ့ပါဘူး ဆရာ လူနာေတြ ကို round လွည့္ဖို႔ ပဲ က်န္ပါေတာ့ တယ္
