ေကာ္ဖီဆိုင္ တစ္ဆိုင္ ရဲ႕ သီးသန္႔ ခန္း တြင္
ဆူမီ - OH SEHUN SHI ဘာကိစၥ ရွိလို႔ ကြၽန္မနဲ႔ ေတြ႕ခ်င္ ေနရတာ လဲ
HUN - အဲ့ဒါက ေတာ့ မင္း အသိဆံုး ျဖစ္မယ္ လို႔ ငါ ထင္တယ္
ဆူမီ - ဘာလဲ ေၾကာက္ေနတာ လား CHAN ကို ကြၽန္မ ျပန္ေခၚ သြား မွာ
HUN - ဟက္ ေပါ့ေပါ့ေလး ေတြးတာပဲ သူက ကြၽန္ေတာ္ ရဲ႕ တရား ဝင္ ပိုင္ဆိုင္မႈ ေလ တျခား တစ္ေယာက္ က ေခၚသြား မယ္ဆို ရင္ သူခိုး တစ္ေယာက္ ျဖစ္ မွာ ေပါ့
ဆူမီ - ရွင္ ရွင္
ဆူမီ ေရွ႕ က ေရခြက္ ထဲ ကေရေတြ နဲ႔ HUN ကို ပက္လိုက္သည္ HUN က အၿပံဳးမပ်က္
HUN - စိတ္ကို ေလ်ာ့ ပါ ခု ေတြ႕ဖို႔ ခ်ိန္းတာက သတိ ရေနေအာင္ ပါ ေရွာင္သင့္တာ ေရွာင္ လို႔ ရေအာင္ လို႔ ပါ
ဆူမီ - ကြၽန္မ ဘက္ က ေရွာင္ စရာ အေၾကာင္း မရွိ ဘူး CHAN ကို လုယူ သြားတာ ရွင္ ေလ ကြၽန္မ မဟုတ္ ဘူး CHAN ရဲ႕ နွလံုး သား ထဲ မွာ ကြၽန္မ က အၿမဲ ေန ရာ ယူေနမွာ ရွင္ မေမ့ နဲ႔ ဟာ ေမ့ လို႔ ရွင္ က ခနၶာ ကိုယ္ သက္သက္ ပဲ ရထား တာကို
HUN -;ေစာင့္ ၾကည့္ၾကတာေပါ့ ဟို အရင္တုန္း က လည္း သူ ငါ့ကို ေ႐ြး ခ်ယ္ ခဲ့ သလို ခု လည္း ဘယ္သူ႔ကို ေ႐ြး ခ်ယ္ မယ္ ထင္ လဲ
ဆူမီ - ဒါ က ရွင္ ရဲ႕ မေကာင္း တဲ့ အႀကံေတြ ေၾကာင့္ လား
HUN - ေအာ္
ဆူမီ - ခု ဆို ရင္ သူ ကြၽန္မ ကို ေ႐ြး ခ်ယ္ နိုင္ ေအာင္ အားေတြ ေပး သြား မွာ
HUN - ဟားဟား မင္း ႀကိဳးစား လိုက္ပါ အံုး
ဆူမီ - ရွင္သာ ေစာင့္ၾကည့္ သြား လိုက္ မၾကာခင္ ေပါ့
HUN ထ ထြက္ သြား ၿပီ က်န္ေန ေသာ ေရခြက္ တစ္ခြက္ က သူမ ေခါင္း ေပၚ တြင္
ဒုန္း (တံခါး ေစာင့္ ဖြင့္သံ)
CHAN - ဆူမီ ဟာ
ဆူမီ - CHAN
CHAN - ရပ္လိုက္ မင္း လက္ ဖယ္ လိုက္