Summer love

H3

FLASHBACK

~Pov Sky~

Ik loop alvast richting de bus. Ik steek de straat over terwijl ik nog half slaap als ik Blue ineens achter me mijn naam hoor roepen. Wanneer ik me omdraai zie ik eens twee koplampen heel dichtbij komen en enkele seconden later word ik met een harde klap 5 meter verderop tegen de straat gegooid. Ik hoor vaag geroep en kan me niet meer bewegen, voor ik het weet zak ik weg in een zwart gat.

~Pov Jacob~

We praten wat over een nieuwe film die binnenkort uitkomt totdat ons gesprek ineens word onderbroken door een luide klap gevolgd door een oorverdovende gil....

~Pov Jacob~

Ik wring me door de groep mensen heen om te zien wat er nu eigenlijk gebeurt is. Ik zie een meisje op de grond liggen, overal ligt bloed. Zodra ik een beter zicht krijg op het meisje stopt mijn hart met kloppen.
'Sky' de naam van mijn geliefde rolt fluisterend over mijn lippen. 'Oh shit! Jacob gaat het?' Ik schrik op door James die bezorgd zijn hand op mijn schouder legt. Nog niet helemaal bewust van wat er net gebeurd is schud ik langzaam mijn hoofd. Ik sta daar maar, te kijken naar hoe ze Sky in de ambulance leggen. Net als ze de deuren dicht willen doen begin ik naar de ambulance te lopen alsof mijn leven ervan af hangt. 'Wacht!' Ik ga snel vanachter bij Sky in de ambulance zitten en pak haar hand. Ik kijk aandachtig toe terwijl de ambulanciers allerlei dingen onderzoeken bij Sky en testen doen. Ineens gaat alles heel snel. De ambulanciers beginnen van alles naar elkaar te roepen, net op dat moment komen we aan  in het ziekenhuis. In een mum van tijd zijn ze weg met Sky, ik wil ze volgen maar word tegengehouden door een verpleegster. 'U kan niet mee meneer. Ze moeten haar dringend opereren.' En voor ik het weet is de verpleegster weg en ben ik alleen. Ik ga naar de wachtkamer en zet me daar neer. Als ik op mijn horloge kijk zie ik dat het al 4 uur 's nachts is. Ik probeer mijn ogen open te houden maar na een tijdje geef ik het op en val ik al snel in slaap.

Volgende dag

'Meneer Dawson' 'Meneer' Een aardige stem laat me ontwaken uit een onrustige slaap. Een oudere verpleegster met een vriendelijke glimlach staat voor me. 'Goedemorgen meneer, we hebben nieuws over uw vriendin.' Ik ga snel rechtop zitten en kijk haar gespannen aan. 'Is het goed nieuws?' Ik durf het bijna niet te vragen, bang voor het antwoord. 'Ze is wakker' 'Ze wilt u graag zien' Mijn hart begint sneller te slaan en ik glimlach breed. Uit blijdschap sla ik mijn armen rond de oudere vrouw. 'Dank u' Zonder hun was ze er waarschijnlijk niet meer. 'Kom maar mee dan kan u naar haar toe' ongeduldig volg ik de verpleegster tot ze voor een deur stopt, haar deur. 'Ik laat jullie even alleen, als er iets is hoor ik het wel.' Ik schenk haar nog een warme glimlach voor ik met trillende handen de deur open. Tranen vormen zich in mijn ogen wanneer ik haar zie. Ik ben nog nooit zo blij geweest haar te zien. Ik hou zo veel van haar, wat zou ik toch zonder haar moeten.

~Pov Sky~

Mijn ogen lichten op als ik hem zie binnen komen. Ik ben nog nooit zo blij geweest hem te zien. Ik hou zo ontzettend veel van hem, wat zou ik toch zonder hem moeten.

.