MERHAMETLİM

🎀 YAĞMURLU KARŞILAŞMA 🎀

Yağmur usulca damlalarını bırakırken, masum ve güzel kızı gören katı ve kuralcı adam kalbine serpilen aşk tohumlarından bir haberdir.

Genç bir adam ve içinde bulunduğu zorluklar. Ansızın hayatına giren hayat dolu bir genç kız. İkisinin hayatını da etkileyen önemli olaylar ve kaderin onları her seferinde bir şekilde bir araya getirmesi.

Okurken sizi zaman zaman güldüren, zaman zaman hüzünlendiren sevimli bir hikâyenin satırlarına davetlisiniz.

Umarım severek okuyacağınız bir hikayemiz olur. Okumaya başlayabilirsiniz.🤗

❤️❤️❤️

HAYAL'in ağzından...

Yağan yağmurun güzelliğine aşığım ben. O damlaların kilometrelerce uzaklıktan düşerken bize yavaşça dokunmasına, toprağın ıslandığı için ciğerlerimize bahşettiği o müthiş kokuya, damlaların dansına , yağmurun ahenkli sesine aşığım ben. Yılda tek bir mevsim olsa ve bu mevsimde hep yağmur yağsa. Ne güzel olurdu?

Bakıcılığını yaptığım minik Pınar'ı annesine teslim ettikten sonra evden çıktım ve yağmurun kollarına bıraktım kendimi usulca. Öyle hoştu ki bu durum. Yürüdükçe yüzüme değen damlalar, ıslanan saçlarımın ucundan damlamaya başlamıştı. Yavaş yavaş tadını çıkararak adımlarımı atarken yağmurdan istifade şemsiye satan adamın sesi doldu kulaklarıma.

"Şemsiye sadece 10 ₺."

Ahh ben sana 1.000.000 ₺ versem ve yağmur yağdır desem sanki başaracaksın. Rabbim bu nimeti bahşetmişken benden esirgemek için 10 ₺ istiyorsun öyle mi dedim içimden gülerek.

Karşı kaldırımda gördüğüm manzara ile az önce güldüğüm şemsiye satan adamdan bir şemsiye aldım. Koşarak gittim ve kaldırımda yatan köpeğe usulca dokundum. Şemsiyeyi açıp üzerine doğru tuttuğumda köpek inlemeye başladı.

Kolay kolay ıslanmayı sevmeyen köpekler bu yağmurun altında öylece durmazdı kesin yaralı ya da hastaydı. Ahh işte tahmin ettiğim gibi ayağınım birinde çok kötü kanama ve ezilme vardı hatta kırık bile olabilirdi. Sanırım araba çarpmış olmalı. Onu hemen arkadaşımın veteriner kliniğine götürmeliyim.Ağrı kesici yaptırmalıyız bu miniğe bir an önce. Çünkü şu an nasıl acı çektiğini gözünden aşağı süzülen yaşlardan anlayabiliyorum ama arabamın olmaması kötü şans. Arkadaşımın veteriner kliniği de buraya fazla yakın sayılmaz ne yapsam acaba. Hiç bir taksi de kolay kolay kabul etmez şimdi bizi. Yerdeki minik köpeğin yalvarır gibi olan bakışları ile daha fazla dayanamadım. En azından şansımı denemeliydim.

Kucağıma aldım minik köpeği. Taksileri durdurmaya çalışıyordum ama sanırım boşa uğraşıyorum. Hem yağmurdan dolayı da ekstra daha fazla dolu olma ihtimali var taksilerin hem de taksinin kirlenmesi olasılığı ile almıyor olabilirler. Bir araba aniden yanıma yaklaştı. O kadar aniydi ki geri gitmeye çalışırken az daha düşüyordum. Arabanın şoför koltuğundan inen adam

"Size yardımcı olabiliriz hanımefendi,buyrun"

dediğinde açtığı arka kapıdaki adamdan anlaşılıyordu adam şoförüydü. İçindeki takım elbiseli adam da hiç yüzünü bile dönmemişti.

"Yok teşekkür ederim. Ben bir taksi durduracağıma inanıyorum."

"Sen inanmaya devam et o zaman. O kucağındaki köpek biraz sonra ya kan kaybından ya da acısından öldüğünde vicdan azabı çekmeyecek misin? Ben insanlık görevimi yapıyorum. Vaktimin ne kadar değerli olduğunu inan bilemezsin? O yüzden ya şimdi binersin ya da beklemeye devam edersin."