Hell University (exo fanfic)

Chapter 52

How dare you!!"

Napatingin ako sa sumigaw at si Hell pala yun

Na padala ata siya sa galit

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Hell's Pov

"Andito pala kayong tatlo what a surprise, hindi ko talaga makakalimutan yang pula mong mata Hell or may I say Hellena Demonise Valquez"

"Ano ba ang kailangan mo ha?!" Sigaw ko

"Ang kailangan ko?,simple lang naman ang kailang ko ang bawiin kung ano dapat ang akin" sagot niya

"Kung ano man yun hinding-hindi na yun babalik sayo kahit kailan" sabi ko

Di ko maintindihan kung ano ang tinutukoy niya pero sigurado ako na mahalaga yun sakanya kasi hindi naman aabot ng ganito ang gagawin niya kung di yun mahalaga

"Sa tingin mo ba madali lang makalimutan ang isang bagay na mahalaga sayo?, diba hindi!"

"Alam mo ba mag sisisi ka talaga kapag merong nangyari ky Demonise you will absolutely taste the anger of Hell"

"You actually have the guts do you?" Sabi niya

Nakaka bwisit talaga ang babaeng toh kung pwede lang sana pinatay ko na siya pero di pa pwede

"Oh napa tahimik ka?"

"Alam mo I would gladly open my arms to welcome you as one of our family members pero ang isang tulad mo na merong problema sa pag iisip ay di welcome"

Sabi ko at tinuro siya. When I say those words I saw her flinched yung para bang nasaktan sa sinabi ko

"Well I really love your sincere words pero meron lang talaga akong hindi na gustohan sa sinabi mo.

You should actually thank me kung hindi dahil saakin hindi sana kayo buhay ngayon at di niyo sana daladala ang apilyidong valquez"

Dugtong niya. 'So she did a heroic act back then' sabi ko sa isip ko

"Kung ganon paman 'thank you' I really appreciate your heroic act back then maybe my father ows you much"

"Hindi ko alam kung sarcastico mo yung sinabi pero your right you father ows me much. He promised to me na kapag walang nasaktan ni isa sainyo he will ask your grandfather to make me the heir of the Valquez family pero nung kinuha kayo ng ina ninyo your father got depress ni di nga siya maka pag focus sa trabaho sa company. Nung nalaman ng ama namin ang nangyari sa ama ninyo hindi niya ginawa si Eduardo na CEO sa company---"

"Wait sinabi mo na kinuha kami ng ina namin?, pero sabi ng ina namin ay inilayo kami ng ama namin kaya pinag desisyunan na pununta nalang sa ibang bansa" sabi ko

"Tsk!, hindi iyon ang nangyari kung iyon nga ang nangyari hindi sana ako sinisi ni Eduardo sa pag alis ninyo!"

"Hindi naman namin kasalanan!"

"Hindi niyo kasalanan?,pwes sasabihin ko saiyo na hindi ako yung tunay na kalaban sa istroya niyo kundi ang isa sa mga katiwali ninyo"

"Kung sino man siya hindi niya kami maiisahan"

"Actually he already did naisahan na niya kayo nakuha niya ang tiwala ninyo na hindi niyo nalalaman. He is a friend of yours sainyong lahat or so I thought, sa una naming pag kikita ay isa sa di ko inaasahan nung pinakilala niya ang sarili niya hindi niya nga agad inisip ang kanyang sinabi napaka tanga niya akala niya ata maiisahan niya rin ako he make a wrong move that simple wrong move that people wont notice can make his plan go wrong that one wrong move na ginagawa niya ay nahalata ko kaya pina imbestigahan ko siya na di niya nalalaman at yun yung araw na nalaman ko na siya yung tunay na kalaban" sabj niya

Dami niyang atat sa huli naman sinabi niya lang na 'yun yung araw na nalaman ko na siya yung tunay na kalaban' pero di pa tayo sigurado kung tama ba naman ang sinabi niya

"Im really not that satisfied sa mga sinabi mo despite sa ginawa mong kaguluhan dito but I would really make you sure that I would trust your words and that I would keep on my mind na hindi lang ikaw ang kalaban namin"

"Fair enough naman Hell sino ba naman yung hindi maniniwala sa mga kadugo nila?"

"Ako!"

******

Hey chingus naka ud na ako I hope you would actually like this chapter  
Sino kaya yung sumigaw?just stay tuned sa next update bye love lots

-Black_Knight27