Bana Arkanı Dönme

1. Bölüm

   -Hayır! Bana bunu yapamazsın. Sırf benden kurtulmak için beni o adama veremezsin.
-Sana sorduğumu hatırlamıyorum. Ya o adamla evlenirsin ya da bu evden defolup gidersin.
-Senden NEFRET EDİYORUM!

Bu sözümün ardından yüzümün sol tarafında bir acı hissettim. Bana vurmuştu. Baba dediğim adam sırf üvey annem olacak o kadın beni istemediği için beni zorla evlendirecekti. Buna göz yumamazdım. Bir şeyler yapmak zorundaydım.
Odama koşarak kapıyı ardımdan kilitledim. Daha sonra ne yapabileceğimi düşünmeye başladım. Ben daha 18 yaşımdaydım. Yeni liseyi bitirmiştim. Ve çok iyi bir üniversite kazanmıştım. Ama o üvey annem olacak kadın babamı kışkırtım başvuru yapmamı engellemişti. Bu yüzden okuyamıyordum da.
Sanırım yapabileceğim tek şey burdan kaçmaktı. Babannemin yanına. Babannem, babam annemi terk edince bir daha onunla konuşmamıştı. Çünkü annem babamın onu terk etmesine dayanamyıp intihar etmişti. Babannem burdan yani Sivas'tan çok uzakta İstanbul'da yaşıyordu. İstanbul'un tanınan zengin ailelerinden birisiydi. Bizde bu yüzden zengin sayılırdık. Tek sorun dedemdi. Dedem beni pek sevmezdi ya da bana öyle geliyordu. Bu yüzden beni ister mi istemez mi bilemiyorum. Babannem bende telefon numarası olmadığı için arayıp soramıyorum da. Neyse şimdi bana yardım edebilecek tek insana. kardeşim dediğim Batu'ya ihtiyacım vardı. Batu'nun da ailesi zengin sayılırdı. Bu yüzden liseyi benim gibi o da kolejde okumuştu ve İstanbul'un en iyi üniversitelerinden birine girmeyi başarmıştı. Yarında beni ziyarete gelecekti. Babam Batu'yu sevdiği için görüşmemize izin veriyor. Benim de kaçabilmek için tek şansım Batu. Bu yüzden o gelene kadar beklemek zorundayım.
Bütün gün odamdan çıkmayıp kitap okumuştum. En son uykuya dalmışım. Sabah kapımın yumruklanmasıyla uyandım. Kapıyı açtığımda karşımda bir adet endişeli Batu vardı. Onu görür görmez üstüne atladım.
-Kızım salak mısın sen, kendine bir şey yaptın sandım çok korktum haberin var mı?
-Yaaa sen benim için mi endişelendin? Çok tatlısın.
-Dalga geçme kızım zaten kapıyı üvey annen açtı. Sanırım beni istemiyor ama hiç olmadığı kadar yapmacık bir kibarlıkla karşıladı beni, "Batu'cum hoşgeldinç Ecem de seni bekliyor olmalı." dedi.
Batu sesini incelterek konuşurken gülmeme engel olamadım. Ama hemen endişem geri geldi.
-Sen onu boşver, sana çok önemli bir şey söylemem lazım.
Deyip Batu'yu odaya çektim ve kapıyı yine kilitledim. Babmın beni evlendirmek istediğini falan anlattım. Evleneceğim adamında 40 yaşında olduğu belirttim. Batu bunu duyduğunda çok sinirlendi bir ara şirkete gidip babamı vurmaktan bahsediyordu. Sonunda kendine geldiğinde buna üvey annemin neden olduğunu söyledim. Ve kaçmam için yardım etmesini söyledim.
                                       *****
      Batu' nun yaptığı plan sonrasında içim rahatlamıştı. Ben eşyalarımı ama sadece bir kaç parça elbidemi Batu'nun çantasına tıkacaktım ve Batu'yu geçirmeye gidiyorum diye onunla birlikte havaalanına gidip kaçacaktım. Batu çoktan benim için bir bilet almıştı bile. Artık yapmamız gereken tek şey sabahı beklemekti. Gece boyunca bir aksilik çıkacak diye sadece 2 saat uyuyabildim. Sabah Batu'yu uyandırdım ve birlikte kahvaltıya indik. Babam çoktan şirkete gitmiş bile. Namıdiğer üvey annem ise Batu'ya iyi bir anne rolü verebilmek için ilk defa bir kahvaltı hazırlamış ve hiç kullanmadığı sevgi sözcükleri kullanmaya başlamıştı.
-Canım kızım sevdiğin sucuklu tosttan yaptım.
Oysaki ben sucuklu tosttan nefret ederim. Bunu Batu'da biliyor olacak ki "Ama Ecem sucuktan nefret eder dedi."
Üvey annem şekilden şekle girerek,
-Şey, sanırım babanla karıştırdım. diye bir şeyler geveledi.
Ben de daha fazla uzatmamak için önemli değil deyip masaya oturdum.
Batu ile biz sohbet edip kahvaltı yaparken bir anda kapı çaldı.
-Hayatım neden şirketten döndün?
-Batu'yu havaalanına bırakmak için geldim.
İşte şimdi tam anlamıyla sıçmıştık. Babamdan nasıl kurtulabilirdik ki.