Ben Miray. Hiç kimsesi olmayan zavallı bir kız, evet hiç kimsem yok. Ne annem, ne babam, ne de kız kardeşim..Sadece arkdaşlarım var. Ailem beni tek başıma bu (çirkin, acımasız, ucuz) dünyada bırakıp daha (güzel, rahat, huzurlu) bir dünyaya gittiler.Geride bana onlara dair tek bir şey kaldı.PARA. İnsanlar benim bu paralarla mutlu olduğumu sanıyorlar,sadece rahattım mutlu değildim ama ağlamadım onların öldükleri haberinin ardından ben hiç ağlamadım o günden sonra,ve ağlamicam. Babamın avukatı beni kızının okuluna kaydetti,Burada kalmak ve iğrenç anıları hatırlamak istemiyordum zaten, ders notlarım yüksek olduğundan dolayı İstanbulda okumam ve orda özel okula gitmem benim için daha iyi olacağını düşünmüş babamın ordaki evlerinden okula en yakın olana taşınacaktım Antalya'ya bir daha uğramamak üzere.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
O Hayat Benim
Teen FictionHayat çoğu zaman çok acımasız olabiliyor,bizi çok kolay kaldırabilir ve kanarız. Sevilmek isteriz,sevmeyi,sevgiyi hissetmeyi isteriz en önemlisi bir şeyler hissetmeyi. Her şey tamam süper giderken hayat konuşur "Ne sandın her şeyin güzel olacağını...
