chapter-6

14.2K 1.3K 48
                                    

Zawgyi

က်ေတာ္နဲ႔သူမေတြ႕တာ ႏွစ္ပတ္ေက်ာ္ၿပီ~~~ ေက်ာင္းမွာလဲမေတြ႕သလို အခန္းမွာလဲသူ႔အသံမၾကားရပါ။ ဒါလဲက်ေတာ့္အတြက္အဆင္ေျပတယ္။

မဟုတ္ရင္ သူ႔မ်က္ႏွာျမင္ရင္ က်ေတာ့္ေဒါသထိန္းနိုင္မွာမဟုတ္ဘူး ... ဒါေပမဲ့ သူ႔ကိုသတိရမိသည္။

နံရံေပၚက နာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ 2ခ်က္ထိုးျဖစ္ေနၿပီ။ လက္ထဲ tv ရီမုကို tv off ဖိူ႔ပိတ္တဲ့အခ်ိန္.....

ေျဖာက္~~~ေျဖာက္

အျပင္ကမိုးရြာေနသံကနားထဲသို႔ေရာင္လာခဲ့သည္။သူသည္ ဒီအိမ္ကထြက္သြားတဲ့ညက မိုးေတြရြာေနတဲ့ေန႔ပင္။

အခုလဲမိုးကရြာျပန္ၿပီ။park jimin ခင္မ်ားကဘယ္လိုလူလဲ.. က်ေတာ့္ဦးေႏွာက္ထဲအရမ္းအုပ္စိုးလြန္းတယ္။

ေဂ်ာက္~~~~

တံခါးဖြင့္သံၾကားလိုက္စဥ္ က်ေတာ့္လွည့္ၾကည့္ေတာ့ ေဘာင္းဘီအျဖဴအတိုေလးနဲ႔ အကၤ်ီလက္ရွည္အမဲ .... သူကိုက်ေတာ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့

"park!!!jimin"

"jungkook"

က်ေတာ္ေရာသူေရာအံ့ၾသမွုနဲ႔သာ

"ငါ.. ငါ...ငါ..."

က်ေတာ့္ကိုျမင္ရင္ေၾကာက္လန႔္ေနသေယာင္... စကားေတြထစ္ေနေသးသည္။

"ငါ အကၤ်ီလာယူတာ"

ေအာ္ အကၤ်ီလာယူတာတဲ့ jungkook  မင္းဘာေတြသူ႔ဆီက စကားေမၽွာ္လင့္ေနတာလဲ

က်ေတာ္သူ႔ကိုဘာတခြန္းမွမေျပာမိ ...သူ႔က်ေတာ့္ေရွ႕ကေန သူ႔အခန္းထဲကိုဝင္သြားသည္။ ဒီအေျခအေနကဘာလဲ....

တံခါးသံဖြင့္သံေၾကာင့္ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ လက္ထဲမွာ အိတ္တစ္လုံးနဲ႔ ျပန္ဖို႔ထြက္သြားတဲ့ သူ႔ပုခုံးကိုလမ္းဆြဲကာ

"အျပင္မွာ မိုးေတြရြာေနတယ္ဆိုတာ ခင္မ်ားမသိဘူးလား"

က်ေတာ့္ကို ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ၾကည့္ေနတဲ့မ်က္ဝန္းဆီကဖယ္ရွားဖိူ႔က်ေတာ္ႀကိဳးစားလိုက္မိသည္။

"ထီးေရာပါလား"

က်ေတာ့္ေမးခြန္းကို ေတြေဝကာ

BisexualWhere stories live. Discover now