California?

Merhaba! Aslı ben. 16 yaşındayım. Harika bir aile ve arkadaşlara sahibim diyemem. Sorunlu bir ortamda büyüdüm. Çok klişe olaylarla. Sorun şu ki klişe şeyleri sevmem. Farklılık bir renktir. Ama klişe renksiz,gri tonunda. Boğucu.. Aslen İzmir'li olup İstanbul 'da yaşıyorum. Aklınıza 'İzmir'in kızları güzeldir.' düşüncesi gelmesin. O düşünceye tepki olarak doğmuşum bence.

Lise 2'ye geçtim.''Üvey'' babamın ısrarıyla kolejde o zengin züppelerinin içinde okuyorum. Klişe...! Bir tane ablaya sahibim. Babam'ı soracak olursanız onu terk ettik. Doğru okudunuz terk ettik.''Canım annem'' öyle gerektiğini söylemişti küçükken. Şimdide herşeyin iyi olacağını söylüyor ama hiçbir şey yolunda değil...!

''Aslığğğğğğğğ!'' Anlamın beni dürtmesiyle Selena'lı rüyamdan uyandım.Lanet! Gözlerimi açmadan 'Hıı' gibi bir ses çıkardım. ''Aslığığoğoğğ'' Aslığığoğoğğ ne lan?!?!?!?!?!

"Efendim" gözlerimi zar zor açtım."Kalk hazırlan okuldan sonra gidiyoruz"Ne?!

Gereksiz bir hazırlanma sonucunda sonunda kapının önüne gelebilmiştik. Evin biraz ilerisindeki durağa doğru ilerledim.

Otobüs birazdan gelirdi.

Öylede olmuştu. Bir kaç dakika içinde yolu yarılamıştım. Okuldan bugün kaydımı aldıracaktım."Üvey" babamdan

ve "Canım" annemden kurtulma günüydü bugün.Sürekli "Üvey'' ve "Canım"a vurgu yapmamım gereği ''Üvey'' babamın üvey olmaması, annenin ise gerçek annem olmaması..

Neyse ki ablamla buradan gitmeyi akıl edebildik (!) Hayatım klişeden ibaret demiştim. California, Londra, New York olabilir. Kesinlikle dış ülkeden olucak. Dedim ya K-L-İ-Ş-E!!!

Okula girip müdürün odasına hızla ilerledim. Hiçbir arkadaşıma veda etmeyecektim. Çünkü arkadaş değiller. Çıkarları için kullanılan gereksiz bir arkadaş grubu...

Okulda ki işimi hallettikten sonra eve doğru ilerlemeye başladım. Daha zamanım vardı ve otobüse binmek filan istemiyordum.

Uzun bir yürüyüş sonucu son kez gereksiz ailemin evine gidiyordum. İçimden mutluluk nidaları yükseliyordu. Ama dışardan maskemi takmış buz gibi etrafıma bakıyordum.

Eve girdiğimde ablam merdivenlerden iniyordu. Valizimi ve biletimi elime sıkıştırıp kapıdan çıktı. "Neler oluyor Almila?"

Eliyle şu meşhur 'Hazır ol' hareketini yaptı ve kapının önündeki taksiye ilerledi.Şöfere valizlerimizi verip arka koltuğa geçtik. Havaalanına giderken bizi nelerin beklediğini düşünüp durdum. Gereksiz ailemin gereksiz tepkileri gözümün önünde canlandı. Silkinip görüntüleri beyninden

uzaklaştırdım.

Havaalanına geldiğimizde valizleri hostese verip gerekli işlemleri hallettik. Koltuk numarama doğru ilerledim. Cam kenarı değildi bu sefer. Hayret (!) Koridor tarafına oturdum.

VE merhaba yeni hayatım , yeni arkadaşlarım (!)

MERHABAAAAA CALİFORNİA