Emma's POV
Δεν με ενδιαφέρει αν το δει ή όχι...
Θα το ακούσει μια μέρα.... Ίσως...
Όλη μου η ζωή είναι αυτός...
Ξέρω ότι ακούγεται μελο ή κατι τέτοιο αλλά είναι η αλήθεια... Πριν τον niall ήμουν... Ήμουν... Ένα τίποτα!
Και απλά δεν μπορώ αυτό το πράγμα! Δεν θέλω να κάνω τίποτα να συνεχίσω με τίποτα....
Ήμουν μεθυσμενη και την έπεσα στον liam; Σοβαρά τώρα; Ας ήταν κάποιος άλλος όχι ο liam!
Μου είπε η Rose ότι έλυσαν τις διαφορές τους με τον niall τον τρόπο δεν τον ξέρω αλλά από όσο ξέρω είναι και οι δύο ζωντανοί.
"Είναι 2 τα ξημερώματα και εγώ κάθομαι σαν ηλιθια και περιμένω να έρθει να με σώσει από αυτό που κάνω! Τσάμπα περιμένω! "Φωνάζω στον εαυτό μου.
Και τι ακριβώς περιμένω; Να μπει μέσα στο δωμάτιο και να με σώσει όπως γίνονται στις ταινίες ή κάτι τέτοιο;
Σορρυ κουκλίτσα μου αλλά αυτα γίνονται μόνο στις ταινίες...
Παίρνω τα υπνοτικα από το κομοδινο και τα κρατάω στα χέρια μου.
"Σινεμά ελπίζω να λες αλήθεια για τα υπνωτικα και να μην με κοροϊδεύεις..."λέω και παίρνω καμία 10αρια στην χουφτα μου.
Αρχίζω να νιώθω μια ζαλαδα και μια τεράστια υπνυλια.
Έτσι μέσα σε όλο αυτό που ένιωθα ακούω την πόρτα να χτυπάει.
Προσπαθώ να φτάσω μέχρι εκεί αλλά σκονταφτω και πέφτω κάτω.
Ξαφνικά η πόρτα ανοίγει σαν κάποιος να την παραβιασε και αυτός ο κάποιος μπαίνει μέσα.
"Emma... "
" Niall..."Ψελιζω από το πάτωμα.
Τον βλέπω να έρχεται κοντά μου... Ήταν το τελευταίο που είδα...
(...)
My POV
Η νύχτα έχει περάσει και στην θέση της έχει έρθει το φως της ημέρας. # ΟΎΤΕ ΚΑΝ!
Είναι μεσημέρι επειδή πολύ απλά εχθές ξημερωβραδιαστηκαμε με τις μαλακιες του Harry.
I don't wanna talk about it.
Δυστυχώς έχουμε μαζευτεί όλοι στο σπίτι του Harry και περιμένουμε τους μάνατζερ μας για να ξεκινήσουμε το ντεμο και όλα αυτά.
Δεν έχω κανένα θέμα με τα παιδιά με τον Harry έχω θέμα!
Απλά τον βλέπω και θέλω να τον σπάσω στο ξύλο ή να πλακωσω στα φιλιά.
