Zindan

Dip

insan bir kere düştü mü ardı arkası kesilmiyor artık her düştüğünde kalkıyorsun tamam diyorsun bu defa yere sağlam basıcam düşmeyeceğim artık diye söyleniyor iken pat bir daha düşüyorsun artık kalkmaya mecalin kalmıyor biri geliyor elinden tutuyor kaldırıyor seni artık beraber yürüyorsunuz kanayan yaralarını gösteriyorsun kendi kuyunu kendin kazıyorsun farkında değilsin günler günleri kovaladıkca daha çok güveniyorsun daha çok seviyorsun ama bir şeyi atlıyorsun elinden tutup seni kaldıran kişi kanayan yaralarını o sarsın diye gösterdiğin kişi seni daha da derinden yaralayacak ve bunu yaparken öyle bir zevk alıcak ki hiç bir şey olmamış hayatına devam edicek peki ya sen yine düşeceksin sana elini uzatan kişiye elini uzattığına bin pişman olucaksın ama ne fayda son pişmalık hiç fayda eder mi etmez ilk düştüğün zamanı hatırlasana kanayan dizlerini soyulmuş kolunu ne oldu peki tekrar kalktın değil mi evet kalktın ama yine düştün her düştüğünde daha çok yara aldın daha çok yandı canın ama bu seni iten senin düşmene sebeb olan kişilerin zerre umrunda değil onlar hayatlarına hiç bir şey olmamış gibi davranır iken sen acılar içinde kıvranıyorsun sen kıvrana dur senin acılarını kanayan yaralarını takan kimse yok kalıcaksın düştüğün yerde kalkamayacaksın artık kabullen artık oğlum sen güçlü olunacak zamanları çoktan geçtin şimdi acı içinde kıvranmaya devam et...