Sarah#
'Sarah, kom me gewoon helpen?!'roept mijn broer, Jens, voor de zoveelste keer. Ik zucht. Jens heeft mijn slaapkamer gekregen omdat ik een eigen appartement heb gekocht. Ik slaap dit weekend nog thuis,op de bank, omdat ik maandag pas in m'n appartement mag. 'Waarom doe je het zelf niet!?'roep ik. 'Omdat jij beter kan schilderen!'antwoord Jens. Daar heeft 'ie een punt. Ik kan erg goed schilderen, al zeg ik het zelf. Ik sta op en loop naar boven. 'Nou kom op dan.'zeg ik en ik pak een kwast. We beginnen met het schilderen van de muren. Jens wilt ze grijs hebben. Omdat Jens ook van schilderen houdt , mag ik één muur wit verven. Die kan hij zelf bekladeren. Leuk idee toch? Halverwege nemen we pauze. We lopen naar beneden en pakken allebei een flesje water. Zelf drink ik bijna geen frisdrank. Jens wel, maar als hij ergens mee bezig is, drinkt hij gewoon water. Net als we weer naar boven willen lopen zie ik de brievenbus omhoog gaan. Dat zal de post wel zijn. 'Ga maar vast naar boven.'zeg ik. Jens knikt en loopt gewoon door naar boven. Ik open de deur om de post aan te pakken. Maar de postbode verliest zijn evenwicht omdat hij tegen de deur aan leunde, en hij valt naar voren, recht op mij. Samen vallen we op de grond. De jongen heeft blond haar, en groen grijze ogen. Lelijk is 'ie niet. Beter gezegd , hij is erg knap. De jongen lacht ongemakkelijk naar me en hij staat op. Dan helpt 'ie mij overeind. 'S-sorry..'stottert hij. 'Het is niet erg.'antwoord ik. De jongen geeft me een dankbare glimlach. 'Ben je niet een beetje te oud voor een krantenwijk?'vraag ik lachend. De jongen knikt. 'Dit is ook niet mijn krantenwijk, ik help het broertje van een vriendin van me mee.'zegt hij. Ik knik begrijpend en pak dan de post op. 'Nouja, bedankt voor je post.'zeg ik met een glimlach. De jongen steekt zijn hand glimlachend op en loopt dan weg. Als ik de deur dicht doe, bedenk ik me, dat ik zijn naam vergeten ben te vragen. Snel open ik de deur en loop ik de oprit op. Ik kijk de straat rond, maar de jongen is al weg. Helaas... Ik loop weer terug naar binnen en sluit de deur weer. Dan loop ik door naar boven. Jens is al weer aan het schilderen. 'Schiet al goed op.'zeg ik met een grijs. Jens knikt en schildert verder. Als we eindelijk klaar zijn, zijn we dood op. Ik plof neer in een zitzak die op Jens zijn oude kamer staat. 'Eindelijk klaar.'zucht ik. 'Watje.'antwoord Jens lachend , en ik steek m'n middelvinger op. Dan roept mama om te komen eten. Het is zaterdagavond dus dat betekend, frietjes! Lekker! Daar heb ik wel zin in! Ik ren voor Jens uit de trap af en ren meteen door naar de woonkamer. 'He!'roept Jens die bijna valt. 'Hoi.'antwoord ik en ik neem snel plaats aan de keukentafel. Na het eten ga ik Jens nog helpen met zijn meubels terug zetten.
