Unlucky I'm inlove with my best friend

Epilogue

Ella's Pov

Ilang taon na din ang nakalipas at ngayon masasabi kong masaya na ko hindi na ako tulad ng dati na walang kinakausap..

--Flasback

3 years.. 3years na simula nung iniwan niya ko. Sabi niya saken forever kami eh. Pero ano ngayon? Eto ako naka upong mag isa sa harap ng puntod niya.. Niligtas niya nga ako pero sa ganon paraan iniwan niya din ako. Ang sakit, ang sakit sakit kung kelan handa na kaming pareho dun pa mawawala ang isa saamin. Does happy ever after exist?  If it does i should be holding you right now. Pero hindi eh ang ufair..

"Je.. bakit? Diba sabi mo sakin hinding hindi mo ko iiwan? Asan ka na? Kung kelan okay na ang lahat dun ka pa nawala sakin. Alam mo ba ang daming na-iingit satin.. Kase yung ibang mag bestfriends one -sided love eh. Nakakatawa nga eh kung hindi tayo ng kahiwalay hindi mo marerelieze na mahal mo din pala ako, tutuo nga yung kasabihan na "It's better late than never". Sa tutuo lang date alam kong malabo pero hindi ako sumusuko malay ba naten mauntog ka tas narealize mo bigla na mahal mo ko diba. Na-aalala ko sabi mo sakin wag na wag akong iiyak dahil ayaw mo kong nakikitang malungkot pero bakit iniwan mo ko? Bakit sumuko ka? Ano pa ang saysay ng buhay ko kung wala naman ang bestfriend/kuya/tatay ko? Ang galing noh? Bestfriend kana kuya kapa pati tatay ikaw na! M-miss na miss na k-kita.."

Ayan nanaman hindi ko alam bakit hindi ko mapigilan ang mga luha ko pag na-aalala ko siya.. Lagi nalang nilang sinasabi saken "Move on na ella lahat nakapag move on ikaw nalang hindi" O kaya naman "Angella Bernardo gumising ka nga! Ang tagal na nun! Move on!" kung sila kaya yung dito ang hirap kaya. Sa loob ng 3 taon iyak ako ng iyak at higit pa dun wala akong kinakausap..

Siguro ng tataka kayo kung napano siya? Ayun sa sobrang sakit ng luob ni ysa babarilin niya dapat ako kaso si je ayun mas piniling iligtas ako kaya ayan... Ako naman ang iniwan niya...

--End of flashback

Oo Aaminin ko mahirap pero anong mangyayare sakin kung ko ittake yung risk na mag move on. Ayaw ko naman na forver akong mamumuhay sa nakaraan. Masakit man tangapin na wala na talaga siya pero kailangan eh. Marami ang tumulong saken para bumangon isa sa mga yun si Khalil hindi niya ko iniwan hindi siya nawalan ng pasensya saken hindi siya sumuko saken kahit na alam niyang isa lang ang laman ng puso ko tinaggap niya parin ako. At alam kong masaya si jerico na nakikita akong nakangiti...

Until we meet again Jerico Padilla <3

----------------------------------

And the story ends there... Lame? Sorry naman po! Wala po kase akong maisip eh huhuhuhu! =(( Tas yung last chapter one vote lang... Nevertheless Maraming maraming salamat po sa mga hindi bimitaw at binasa ito hangang huli! 

We love you guys! :** <3

--Chloie&Gela