JAR OF HEARTS

BANA AİT

SELAM HERKESE! Bu ŞARKININ BÖLÜMLE Bİ ALAKASI YOK AMA ÇOK SEVDİĞİM Bİ ŞARKI OLDUĞU İÇİN EKLEDİM VE SİZLERİNDE DİNLEMESİNİ İSTEDİM. İYİ OKUMALAR:**

Gece boyunca gözüme uyku girmemişti. Hepsi bir rüya olabilir diye düşünmüştüm. Ya da yarına kalmaz Tunanın söylediklerini unutabileceğimi. Ama hayır. Laptopum önümde hala araştırıyor ve söyledikleri ile ilgili kanıtlar arıyordum. Ama sonuç hep aynıydı. Okuduğum bilgilerin altına düşülmüş küçük not. 'Eğer ki onlardan biriyle karşılaştıysanız kalbinizin güvenliği için kaçın.' yazıyordu. Belkide çoktan o güvenliği kaybetmiştim.

    Tunanın anlattıklarını hatırladım. Dizlerinin üzerine çökmüş gözlerime bakarak konuşuyordu.

''Daha 14-15 yaşlarındaydım. Ailemle birlikte yaşıyordum ve herşey normaldi. Bi gece kız arkadaşımı sinemaya götürdüm. Onunla öpüşmeye başladık ve sonra... Garipti. Dudaklarımı ondan çektim ve onun taşlaşmış tenini boş gözlerini gördüm. Bense karşı konulmaz bi adrenalin hissediyordum. Bunun bana hissettirdiklerini anlatamam. Kız arkadaşım sonunda kendine geldi ama asla eskisi gibi olmadı. O sanki ölmüş gibiydi. Duygu yok. Hislerini açıklayan gösteren herhangi bir şey. Ortalıkta boş boş dolanıyordu. Sonra dayanılmaz bi acı duymaya başladı. Herkes onun biz ayrıldıktan sonra bunalıma girdiğini düşünüyordu ama öyle değildi. Geriye kalan tek duygusuydu acı ve onu yaşamaktan başka çaresi yoktu. Bunu bir daha asla yapmamaya karar vermiştim ama o kadar çok istiyordum ki! Dayanamadım. Bir kız...İki derken ileri gittim ve ona karşı olan dayanıklılığımı kaybedip bağımlı hale geldim. Dudaklarımı aralarıp kalplerin renkli ruhunun onların bedenlerinden kayıp benimkine, kavanozuma girişini izledim. Özgürlüğümü kazanmış hissediyordum ve birgün bunu yaparken ailem beni yakaladı. O kızı gözleri önünde ruhunu çekip ayaklarımın önüne düşüşünü izlediler. Beni gönderdiler ve bu minik kasabaya hapsettiler. Onlardan nefret ettim ve daha fazla kalp harcamaya başladım. Taki rüyaları görene kadar. İşte o zaman seni tanıdım. Bana kabuslar yaşatıyordun ve acıdan kıvrandırıyordun. Benim kalbimi alırken gözünü bile kırpmadın. Ama bende karşı koymadım. Bunu bekliyormuşum gibi. Yapmana izin verdim. Ve uyandığımda hissettiğim tek şey aşk oldu. Sen hiç yüzünü bile görmediğin birine aşık oldun mu?? Belki. Dur bu yanlış oldu. Rihannayı canlı canlı görmedim ama kadına aşığım. Tamam ama yinede bahsettiğim şeyi anlamıssındır. Rüyada gördüğümü boşverdim ve seni bulup ilk ben kalbini almaya karar verdim. Rüyamda yüzünü pek göremiyordum. Bunun sebebi kalbinin henüz hazır olmayışıydı. İlk önce ruhuna benden bir kaç duygu kırıntısı ekmeliydim. Ve durakta karşılaştığımız gün çekimini hissettim. Kalbini kontrol ettim. Hiç. Hiç bir şey hissedemedim. Ruhumu paramparça edecek güç dışında. Sen olduğunu anladım. Hemen işini bitirmeye karar vermişken...Yapamadım. Çünkü seni tanımıyordum ama aşıktım. Herşeyine tamamen aşık. Seni o kadar istiyordum ki! Kalbini! Bunu yapamayacağımı anlayınca tek çareyi sana gelmekte buldum. Nedenini yani sana neden aşık olduğumu bilmiyorum ama kalbini alma düşüncesine katlanamam. Bu yüzden istediğim benden uzak durman. Gerçeği bildiğin sürece bu işini kolaylaştırabilir. Umarım beni anlamıssındır. Bu yükü tek başına taşımak çok zor.'' demişti.  

Kendimi hep okuduğum romanların içinde hayal ederdim. Bu da bir romana konu olacak bir olaydı ama ben istenmeyen karakterdim. 

Çalar saatim çalmaya başladığında gözlerimi zar zor açtım.Daha 2 saat önce  uykuya dalmıştım ve şimdi de okula gidecektim. Küçük kardeşim odamın kapısını açıp iki kişilik yatağıma zıpladı ve beni uyandırmaya çalıştı. O dünyanın en tatlı marul kafalı erkek kardeşiydi. Benim aksime sarı saçları ve yeşil gözleri vardı. Ben esmerdim ve gözlerim ela ile yeşil arası nahoş bi renkti. Babamın ikiziyim kısacası. Kardeşimde annemin Sonra hazırlandım. Anem saçlarımı düzeltti ve önüme düşen saçları arkada birleştirip tutturdu. Siyah kısa botlarımım tekini giyip teki elimde sırtımdaki çantamda dünki derslerin kitaplarıyla durağa koştum. Nefes nefese banka oturduğumda otobüste gelmek üzereydi. Diğer botumuda giyindim ve otobüse bindim. Arkama bakma gereksinimi duyuyordum. Tuna da binerse diye? Ama binmedi. Hatta Önümüzdeki 3 gün boyunca okula bile gelmedi. Fakat cuma sabahı?