abendrot ☉ [renmin]

●jaemin olmayan zekasını kullanıyor○

Ayakları poposuna vura vura koşarken, Jaemin'in tek hedefi elindeki kâğıtta yazan adrese bir an önce ulaşmaktı. Neyse ki peşinde federaller yoktu... öyle bir şeyler falan.

Soğuk hava soludukça boğazını yakarken durup dinlenmemişti bile. Hiç. Bir kez bile. Sıfır üstü sıfır.

Rastgele bir köşeyi dönerken sertçe basıp pantolonuna sıçrattığı su bile onu durduramıştı. Bu olmalı, diyerek iç geçirdiği ev görüş alanını nihayet kapladığında son enerjisini de orada bırakarak kapıya yöneldi. Pastel yeşil iki katlı ev dışarıdan bile minimal döşenmişti, bu detaylarla sonra ilgilenmek üzere kapıya gitti.

Zili çaldığında ağzında tost ekmeği ve elinde ayakkabılarıyla Wong Yukhei'i görmeyi beklemiyordu. (Yaşadığı ev olsa bile. ) Esmer genç beyaz Adidas ayakkabılarını ayağına geçirip doğruldu. Tabi doğrulunca araya giren on santimlik boy farkı da cabasıydı.

"Renjun evde miydi acaba?"

Wong Yukhei ağzındaki lokmayı yuttuktan sonra bir süre cevap vermek ve vermemek arasında gidip geldiyse de Jaemin'in çiseleyen yağmurda ıslanmış yavru köpek ifadesine dayanamamıştı. "Renjun evde de sen içeri geçmek ister misin onu bilemem, kıyameti kopartıyor. "

Jaemin'in içindeki merak alevlenince daha da içeri giresi gelmişti. Cidden kötü şeyler oluyorsa Renjun'e yardım edebilirdi böylece. "Denemekten zarar gelmez. " diyip omuzlarını silkti.

Yukhei de olacaklara zaten şahit olmuş biri olarak koca elleriyle Jaemin'in sırtını patpatladı. (Altını çizeyim Jaemin'in omurgası sarsılmıştı. Tek tokatla adam bayıltabileceği için kavgaya onsuz girmemek üzere söz verdi kendine.)

"Kolay gelsin sana küçük adam. " diyerek kapının ağzında genci tek bırakıp Mark Lee ile her zaman buluştuğu tavukçuya gitti. Tabii bu yeri sadece üç kişi falan biliyordu.

Sabahtan beri taşıdığı siyah poşeti arkasına alıp açık kalan kapıdan içeri yavaş adımlarla girdi Jaemin. Daha önce haber vermediği için üzerinde büyük bir yük hissetse de zafere giden her yol mübahtı.

Kapıya bağlı olan dar ve uzun beyaz koridordan geçerken Renjun'e ait veya onu anımsatan bir şeyler görmeyi beklese de duvarlar ona boş bakıyordu adeta. O da duvarlara boş boş baktı ve parke zeminde ayak ucunda yürüdü.