တစ္ေန႔မွာေတာ့ကၽြန္မသူ႔ကိုႀကိဳက္တဲ့စိတ္ျပင္းထန္လာပါတယ္။ဒီလိုနဲ႔ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းtom boyေတြကိုသြားအကူအညီေတာင္းပါတယ္။သူတို႔ကစိတ္ေကာင္းရွိေတာ့ကူညီေပးတာေပါ့။"ဟဲ့ပိစိေရ!ငါတို႔သြားေတာင္းၿပီေနာ္"လို႔ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းေတြကေတာင္းေပးတာေပါ့။"အစ္မ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုအစ္မphoneနံပါတ္ေလးတစ္ခ်က္ေလာက္ေပးပါလားလို႔"ခစနကေျပာေကာ။""သူႀကိဳက္တာမဟုတ္ဘူးေနာ္ကၽြန္ေတာ္တို႔သူငယ္ခ်င္းေနာက္တစ္ေယာက္ေတာင္းခိုင္းလို႔"လို႔သြဲ႕ရတီႏုိင္ကေျပာလိုက္တာ။သူကၽြန္မတုိ႔ကိုဖုန္းနံပါတ္ေရးေပးလိုက္တယ္။"အစ္မfacebookသံုးလား။သံုးရင္accရဲ႕နာမည္ကိုေျပာေပးပါလား။"လို႔တင္အိျႏၵာေက်ာ္ကေမးလိုက္တယ္ၿငိမ္းအိစံကို။"အစ္မမသံုးေတာ့ဘူးပ်က္သြားလို႔။သြားၿပီေနာ္!။"လို႔ၿငိမ္းအိစံကေျပာလိုက္တယ္။ကၽြန္မကေတာ့အေနာက္ကတိုင္မွာပုန္းၿပီးၾကည့္ေနတာေပါ့။"သူထြက္သြားၿပီလာေတာ့ပိစိေရ။"လို႔သြဲ႕ရတီႏုိင္ေအာ္ေခၚလိုက္တယ္။သူေတြတို႔ကြန္မကိုဖုန္းနံပါတ္ေပးလိုက္တယ္။ကၽြန္မေက်ာင္းကေနအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ကၽြန္မခင္စႏၵီကိုစာပို႔လိုက္တယ္။
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"ဒီဖုန္းနံပါတ္ကိုသိလား။"လို႔ကၽြန္မေမးလိုက္တယ္။"သိတာေပါ့။နင့္ၿငိမ္းအိစံအစုတ္ပလုတ္ေလ"လို႔သူျပန္ေျဖတယ္။ေနာက္ေန႔ေက်ာင္းလည္းေရာက္ေကာခစနေက်ာင္းမလာဘူး။သူခါးက်ိဳးေနလို႔လို႔သတင္းကၽြန္မၾကားမိတယ္။ကၽြန္မအရမ္းသူငယ္ခင္းအတြက္ဝမ္းနည္းသြားတယ္။သူမလာတဲ့အဲဒီေန႔မွာတင္ၿငိမ္းအိစံဆီကထူးဆန္းတဲ့စကားတစ္ခုျမတ္ဆုေထြးဆီေျပာတာၾကားမိတယ္။"နင္တို႔ကေလးေဆြကလည္းငါ့ဆီပဲကပ္ေနၾကတယ္ရြလိုက္တာ။ထိန္းမႏုိင္သိမ္းမရေတြ။၆တန္းfတစ္ခန္းလံုးရြလိုက္တာ"လို႔ကၽြန္မtoiletနားျဖတ္သြားရင္းၾကားလိုက္တယ္။ၿပီးေတာ့ျမတ္ဆုေထြးေဘးနားမွာပါလာတဲ့အိမ့္ရတီေက်ာ္ကိုသူကလက္ခလယ္ေထာင္ျပတယ္။ကၽြန္မဘာလုပ္ရမလဲမသိဘူးျဖစ္သြားတယ္။သူအဲဒီေလာကိေျပာလိမ့္မယ္လို႔မထင္ထားဘူး။တကယ္ဘဲငိုခ်င္လိုက္တာ.......
(To be continue)
