Ηταν πεμπτη αυριο θα ειχαμε τον χορο του σχολειου μας πηγαμε κανονικα σχολειο με τη Δαναη και της εξηγησα στη διαδρομη τι εγινε με τον Τηλέμαχο την προηγουμενη μέρα.
"Αγαπη σε θέλει ακομα να το καταλαβεις "ειπε και εγω αρχισα να κανω σκεψειας αλλα αποκλειεται να με θελει
"τι λες ρε δαναη ουτε καν επειδη μου ειπε να μ παρει ενα σουβλακι που οντως μ το χρωστουσε επειδη ειχε φαει το δοκο μου " ειπα αποτομα στη δαναη και ημουν απολυτα σιγουρη για τα λογια μου
"κοπέλα μου γλυκια και που ειχε στεισει αυτι στη πορτα σου και που θυμοσε οταν σε ειδε να αγγαλιαζεις τον Βαγγκο συμπτωσεις ολα αυτα νομίζεις" εχει αρχισει να με βαζει σεσκεψεις αλλα δεν υπαρχει περιπτωση να με θελει ο Τηλέμαχος αυτος εχει οποια θελει γτ να θελει εμενα
"μωρε λες " την ρωταω και χαμογελαω
"στανταρακι " ειπε και εκεινη την ωρα φτασαμε στην εισοδο του σχολειου και περασαμε και καθησαμε στις κερκιδες μεχρι να χτυπησει κουδουνι για τη προσευχη εκει ειδαμε και τα παιδιά (τον Άγγελου, τον Πανο ,τον Αρη και τον Τηλεμαχοοο αχχ το ομορφος που ηταν σμρ ) τους ειπαμε καλημερα και ολοι ανταπεδωσαν εχθος απο τον τηλεμαχο που μου εδωσε ενα απο τα ομορφότερα χαμογελα που εχω ξαναδει .Χτύπησε κουδούνι και μπήκαμε μέσα στις τάξεις μας οι επόμενες ωρες περασαν αδιαφορα .Το μεσημερι ξαναηρθαν τα παιδια σπιτι μας αλλα εγω ουτε καν τους ειδα γτ ειχα επιστρεψει πρωτη και πηγα μεσα στο δωματο μ γτ ειχα πολυ διαβασμα .Και εκει που 'διαβαζα' κοιτούσα τν τοίχο και σκεφτομουνα για την αναλυση της ζωης δονείται το κνητο μου, ειχα μνμ απο τη δαναη μου ειχε στειλει ενα φορεμα της κα με ρωτουσε αν ειναι καλο για το χορο ,φυσικα ηταν φανταστικο ηταν παραλαγης κολλητο μακριμανικο με κατι σχεδιακια κατι σαν χοντρες απρες γραμμες στα μανικια της αναδιχνυε τις υπροχες καμπυλης της και γενικα ηταν θεικο της ειπα ποσο πολυ μου αρεσε και πως της πηγαινει τελεια και με ρωτησε τι θα βαλω εγω . Αμανν τι θα βαλω εγω !! Δεν εχω ρουχα τι θα βαλω. Μετα απο ωρες που ειχα κανει εναν χαμο στη ντουλαπα μ αποφασισα να βαλω ενα ασπρο αρκετα ψηλομεσο κολλητο τζιν με σκισιματα στα γονατα και ενα διχτακι τοπακι μακριμανικο που εχει δυο ασπρες ριγε στο πλαι αλλα ενταξει απο μεσα δεν θελω να φαινετε και το σουτιεν μονο οπως κανουν καποιες για υτο θα βαλω ενα τιραντακι μαυρο για να μην δειχνω και πολυ προκλητικη αφου κατεληξα και ειχε περασει η ωρα θυμηθηκα πως ειχα αγγλικα φροντιστηριο και μαντεψτε ποιος ειναι στη ταξη μ ναι ο Τηλεμαχος ειναι στο τμημα μου πηρα τσαντα κλειδια και εφυγα στην διαδρομη ειχα βαλει τα ακουστικα μου και εβαλα να ακουσω την αγαπημενη μου μουσικα με τις κομματαρες που ειχα στο κινητο μου ειδα την ωρα και συνηντοπιησα πως ειχα αργησει αρχισα να τρεχω λιγο και παλι καλα δεν ηταν και πολυ μακρια εφτασα και την ωρα που πηγα να μπω στο ασανσερ μεσα ηταν ειδη ο τηλεμαχος

YOU ARE READING
Ο Μεγαλύτερος Μπελάς Μου
Teen FictionΗ Νεφέλη Παπαδόπουλου είναι μία 16χρονη μαθήτρια της πρώτης Λυκείου .Είναι γενικά λεπτοκαμομενη λίγο κοντούλα ,έχει υπέροχα μακριά καστανά μαλλιά και καστανά μάτια. Έχει μια κολλητή τη Δανάη με τη οποία μοιράζεται όλα τα προσωπικά της . Οι γο...