witch

.1-prologue

Arabaların lastiklerinin altında çığlık atan asfaltta bakışlarım donarken boğazımdaki acı yumrunun erimesi için yutkundum fakat bedenim daha çok titremeye başladı ve uzun, kalın saç tellerim arabaların şiddetine direndiği rüzgarla savruldu.

Soğuktu. Kış aylarında Gangam buz keserdi. Arabaların önlerinde ellerindeki mix bardaklar ve slogan dolu kartonlarla gezen kızların nasıl bu kadar kısa giyip üşümediklerini merak ediyordum. Önümüze çektikleri boyun hizama gelen tel örgünün arkasında onlara bakarken bile üzerimde kalın deri ceket olmasına rağmen donuyordum fakat onlar alkolün etkisiyle ne yaptıklarını önemsemiyorlardı bile.

Gözlerim küt, düz ve kızıl saçlı kıza kaydığında ince bileğimi kaplayan solgun ölü derimin altında çürümeye yüz tutmuş damarlarımın içindeki zehirli kanın,soğuk havadan daha feci donduğunu ve göz kapaklarımın gittikçe ağırlaştığını hissettim.

Dolgun iki parçasını sallayarak kısa deri şortunu son model arabanın kaputuna yaslamış, kollarını önünde birleştirerek özgüvenli bir şekilde gülümsemişti. Araba yarışlarının finalinin yapıldığı yer, Gangam Mopiel sokağı; keskin kavşaklar, yarıda kalmış yollar ve ölmeden kurtulabilecek tek bir kişi.

Kaputuna yaslandığı arabanın sahibi, kapıya uzanarak buz tutmuş elini ittirmiş ve rüzgarın değmesini bile kıskandığım ince, koyu kahve saç telleri hafifçe savrulmuştu. Kızarmış fakat canlı bakan irislerinin altına keskin mor bir çizgi çekilmişti. Gözlerinde hala iki dağın arka arkaya gelmesini, şafağın buz havasını estirdiği güneşi, yeşilin, morun, kızıllığın ahenk kattığı gökkubeyi görmüştüm. Göz merceğine yansıyan nefes kesici bir manzaraydı bu.

Küçük çocuk,

Borcumu ödeyeceğim.