Би тэсээгүй юм. Чамайг бодохгүй байж, санахгүй байж тэсээгүй. Тэгээд чам руу залгасан.Мэдээж санаж байгаагаа хэлж чадаагүй. Хоёулаа зүгээр л ярьж байгаад чиний асуулт намайг зог тусгасан.
" Намайг одоо болтол үзэн яддаг юмуу? Ер нь яагаад надад дургүй болчихсон юм бэ?"
Мангар минь дээ. Би яаж чамайг үзэн ядаж чадах билээ. Тархи минь чадах ч зүрх минь үгүй шүү дээ.
"Би өөрөө ч мэдэхгүй ээ."
Миний утгагүй хариулт. Яагаад зүгээр л чамайг харамласнаа хэлээл уучлалт гуйж болоогүй юм.
Эцэст нь юу гээч чи найзууд байя гэсэн. Найзууд гэнэ шүү. Инээдтэй юм.
YOU ARE READING
Senorita/Completed
Short StoryShort story-1 Энэ бүхэн миний буруу. Чамайг харсаар байж алдсан нь.