Serendipity (yoonmin)

0.1

"Hazır mısın?"

Cevabının hayır olacağını bile bile soran karşısındaki büyüğe baktı Yoongi. Çok korkuyordu. Tabii ki korktuğunu göstermiyordu ama yine de çok korktuğu gerçeğini değiştirmiyor. Titreyen ellerini son kez tuttu ve derin bir nefes alıp verdi. Yavaş bir şekilde, sanki kırılacakmışçasına eline aldı siyah güneş gözlüğünü ve çantasının ön gözüne yerleştirdi.

"Lenslerim kaymış mı?"

Karşısındaki büyüğün başını hayır anlamında sallamasıyla çantasını son kez kontrol edip sırtına aldı ve tam o sırada duydu adını.

"Min Yoongi?"

Buydu. Yıllardır bütün sabırla hazırlandığı an başlamıştı. Sesin geldiği yöne doğru gitti ve onun için açılmış kapıdan içeri girdi.

Onun için saatler süren birkaç dakikadan sonra karşısındaki piyano ile baş başaydı. Sanki son kezmiş gibi oturdu karşısına, sanki dokunsa çatlayacakmış gibi nazikçe gezdirdi ellerini tuşlarda ve...

ve sonra bir nota yankılandı bütün konservatuarda.

---

"Seninle girmemi ister misin?"

Hafif bir tebessüm edip başını hayır anlamında salladı pembe saçlı.

"Sen benimle her yerdeydin Namjoon Hyung. Artık bir şeylere tek başıma yüzleşmem lazım."

Namjoon anlayışla karşılayıp pembe saçlarını karıştırdı kardeşi gibi gördüğü çocuğun.

Heyecanına kapılmamak için etrafına bakınmaya başladı. Kimisi hırsla kimisi de korkuyla bekliyordu isminin duyulmasını. Jimin ise ne korkuyordu ne de içinde büyük bir hırs vardı. Geçmesi gereken en büyük sınavı çoktan geçmiş, kazanması imkansız görülen mücadelesini çoktan kazanmıştı. Eğer seçilemezse üzülecekti tabii ama çok iyi biliyordu ki yapmayı sevdiği şeyden hiçbir şey onu vazgeçiremezdi artık. Sevdiği şey demişken... Tatlı Rastlantı'sı nasıldı acaba? Onu görmeyeli 4 yıl olmuştu. 4 koca yıl. Acaba-

"Park Jimin?"

Sesin geldiği yöne her zamanki şirin gülümsemesini yerleştirerek döndü ve Namjoon'a 'bu iş bende' bakışı attıktan sonra onu bekleyenleri daha fazla bekletmemek için hızlı adımlarla sahneye çıktı.

Kendini birkaç dakika tanıttıktan sonra bütün salon sessizliğe büründü ve kendini sessizlikte bulmak için gözlerini kapattı pembe saçlı çocuk. İşittiği melodiyle derin bir nefes aldı ve...

Ve ilk adımını attı aldığı nefesi verirken.

------

Umarım bu kurgu istediğimi yansıtır.

Ve umarım bu kurgunun yazımını beğenirsiniz.

İyi geceler, sizi uwuluyorum!

-Yazarınız Pam