LOVE THAT HURT US 11

145 27 29
                                    


GENEVIEVE 

1 bulan lebih dah saya teda balik rumah. Saya stay di bilik sewa jak lagipun saya teda keta. Keta saya,saya kasi pinjam Hannah sebab banyak dia mau urus untuk pendaftaran dia masuk UMS. Susah juga dorg guna 1 keta ja,manatau daddy ada hal,ngam2 Hannah perlu keta,susah juga,jadi saya kasi pinjam keta saya sama Hannah buat sementara la lagipun bilik sewa saya dekat jak dengan hospital. Buli juga jalan kaki. Lepas SPM dorang hari tu saya terus suruh dorang ambil lesen. Saya la ba tanggung semua,memang saya sudah save untuk dorang ambil lesen sama sambung belajar.  Kakak sulung kan,mesti pandai plan untuk adik2. Dulu mamy sama daddy susah payah untuk saya,jadi turn saya lagi tulung dorang kasi sekolah adik2. Nasib baik dorg dua2 dapat scholarship sebab keputusan dorang bagus jadi ndak la saya beban sangat mau tanggung dorang.

Hannah ambil course education, nasib baik dapat di UMS dekat jak. Savannah pula dapat Nursing course tapi dia dapat di semanjung. Mula2 dia ndak mau pi sebab jauh tapi saya marah dia. Mau belajar bukan mau pilih tempat,sebab saya dulu pun lama bjauhan dengan family. Savannah last month lagi sudah jalan sambung belajar. Mula2 tu dia call saya nangis2 ndak tahan jauh tapi saya selalu bagi dia semangat. Sekarang ni okay sudah sebab banyak da kawan2 dia dari Sabah.

Pasal penceraian kami Nathan,kami belum lagi urus. Kami dah berbincang hari tu,bagi kami masa untuk bertenang dulu baru kami bagitau family kami. Saya tunggu sampai Hannah siap urus semua dan mula belajar baru kami bagitau family kami. Saya ndak mau dorg adik2 saya terbeban pasal kami Nathan.  Sementara waktu biar dorg ndak tau.

Saya ambil cuti 3 hari balik rumah sebab mau hantar Hannah pindah masuk di rumah kediaman pelajar. Lepas sudah urus semua,saya stay di rumah dorang mamy untuk kasitau pasal kami. Saya risau juga kalau ini bagi kesan sama kesihatan dorang daddy tapi mungkin ini la jalan yang kami Nathan ada. Nathan pun balik rumah parent dia. Esok Nathan bilang bawa family dia p rumah kami cakap pasal masalah kami tu.

Malam tu saya kasitau awal2 dorang mamy pasal dorang Nathan mau datang esok. Masa tu kami sedang makan malam.

"Mamy,dady...ada saya mau kasitau ba ni..."

Saya bilang takut2. Mamy tinguk saja saya.

"Apa tu?"

Dady tanya.

"Esok family Nathan datang tu.."

"Kenapa pula?"

Dady tanya heran. Mamy masi renung saya,tidak cakap apa2.

"Hubungan kami bukan macam yang kamu nampak ba..kami banyak masalah..."

"Pasangan mana yang teda masalah Gwen?"

Dady bilang.. Saya tunduk jak. mamy sambung makan ndak tunjuk minat.

"Jadi kenapa dorang datang esok?"

Dady tanya lagi.

"Esok la kita cakap sama2 dady mamy Nathan."

Lepas makan saya masuk bilik saya. Saya tidak mau cakap apa2 pasal kami Nathan.  Biarla esok saja kami bincang macamna. Saya baru mau tidur phone saya bunyi. Joan call.

"Hey Joan..."

Saya bilang pelan,suara yang teda semangat.

"Hey you misi...."

"Napa tu? "

"Teda..saja saya mau call,dengar suara ko.. saya rindu ko ba. "

"Ishh..mengada ko ni."

"Iya ba....serius ba saya rindu ko.. the bright you,the happy you....I miss our Gwen...the old Gwen..."

"I'm still here Joan..saya ndak hilang pun..."

Love that hurt usWhere stories live. Discover now