Letter For Crush

1

Ang ineeet...

Bakit ba naman kasi tanghaling tapat ko pa naiisipan pick-upin gown na gagamitin ko sa prom..

"Wag kang mag alala Mandy, Pauwi kana.  Unting tiis nalang.. " motivate ko sa sarili ko..

Oo nga pla I'm Mandy Martinez. Pero MM tawag sakin ng friends ko..  16 years old, fourth  year high school. Kung idi-describe ko ang sarili ko?..  Umm mahilig ako kumain.. Haha kaya chubby ako. NBSB. Jowa ko lang ata is pagkain..

Ay nakarating na pala ako sa may paradahan ng tricycle..

" oh! Dalawa pa! Dalawa pa! " sigaw nung driver nung tric.

Dali dali ako ng lakad para maka upo sa back ride.

Pag kararing ng isa pang pasahero ay umandar na ang tricycle..

'Oh may bagong bukas na gawaan ng cp pala dito? Sakto di ko nlng dadalhin cp ni mama' isip isip nang mapansin kong bagong repair sa may dinaanan ng tricycle.

Kwenento ko kay mama ung about sa gawaan ng cp , kinabukasan ay pinapunta nya ko..

Maliit lang ung shop puno ng phone accessories at may ibang phone din na naka display para i benta.

2 tao lang ang nasa shop ung isa ay naka upo at nag rerepair ng habang ung isa ay naka talikod sa pwesto ko..

"ahh! Kuya mag papaayos ako ng phone." sabi ko para makuha ung attention nung lalaki..

"ano po bang sira miss" narinig kong tanong ng lalaki habang kinukuha ko ung phone ni mama sa bag.

"Sira kasi LCD kuya..." inabot ko ing phone sabay tingin dun sa lalaki..

Syemai!!

Ang pogi!!

Dug.dug.

Heart ikaw ba un?

Matangkad si kuya pero parang di kami nag kakalayo ng edad. Hindi sya moreno pero di din subrang puti ath ang amo ng mukha!feeling ko isang ngiti lang sakin ay matutunaw ako!!!

"miss"

"miss!" napansin kong may kumakaway samukha ko.

"ok ka lang ba?" tanong ni kuyang pogi. OM!!! Nakatulala na pala ako sa kanya nakakahiya!!

"ahh .. O-oo o-okay lang ako.. " nauutal kong sagot. Nakakahiya! Kainin na sana ako ng lupa!

" ang sabi ko kung pwede balikan mo nalng tong phone mo bukas kasi may nakapila din para ayusin " sabi nya..

" ahh oo s-sige ok lang haha.."  naiilang kong sagot.. Syemay nakakahiya talaga!

"by the way miss, name nyo po pala at number para if ever matawagan nlng namin kayo kung mas maagang matapos.."  dagdag pa ni kuya pogi. Nag papanic na ko gusto ko na umalis hiyang hiya na talaga ako..

MM ang nilagay kong name ata number ni mama ang nilagay ko . Uko na bumalik dito nakakahiya..

After that day si mama na ang pina punta ko doon. Thats the first and last time na umapak ako sa shop na un..

---------------------------------------------------------

Its been four years now .. Im in second year college na. But every night I still imagine him talking to me. .  Kinikilig parin ako.. Nanlalamig ..  Nahihiya...

In that four year. .. Sa araw araw kong   pag pasok ng eskwela sya ang motivation ko pumasok..

Sinasadya ko. Laging maupo sa backride ng tricycle just to sneak a peak to him.. Sa four years na un sya ang kumkompleto sa araw ko but of course he didn't know that..

I decided to lose weight.. Kung ano anong cream na din nilagay ko sa mukha ko para mapansin nya.. But stil he didnt know that it was for him

Para din akong hihimatayin every time nag tatama ang mga mata namin..

Just like now.. Our eyes met again at para na nmn akong hihimatayin sa kilig..

thats why I Decided to wrote him a letter