waarom ik.

37 2 0
                                    

Sanne is 13 jaar en ze is verhuist van Utrecht naar Amsterdam. De verhuizing was heel moeilijk voor mij alles moest ik achterlaten, vrienden ,school,en de stad. Het afscheid was echt moeilijk huilend en zwaaiend reed ik weg ik zou mijn vrienden nooit vergeten.

In mijn nieuwe huis moest ik erg wennen en hoe moest het nou op mijn nieuwe school, zou ik snel vriendinnen krijgen of blijf ik het hele jaar alleen. Na ja morgen zou ik er achter komen morgen is het moment van de waarheid morgen zou het gebeuren. Ik liep naar boven en bekeek mijn kamer hij was best mooi en groot ik gingen zitten op mijn bed en bedacht dat ik beter kon gaan slapen, ik pakte mijn pyama kleedde me om en ging in bed liggen.

Ik lag een paar minuten wakker maar viel daarna gelijk in slaap.

Ik werd wakker door een vreemd gezoem blijkbaar had mijn moeder een wekker bij mijn bed gezet ik keek hoe laat het was ZEVEN uur!!! maar om nu nog te gaan slapen had ook geen zin.

Ik ging uit bed pakte mijn kleren en liep naar de badkamer kleedde mij uit ging onder de douche toen ik klaar was droogde ik me af en kleedde me weer aan en liep naar beneden er lag een briefje op de tafel: ik ben even weg ben zo weer trug veel plezier op school je luche staat in de koelkast brood moet je nu nog even zelf smeren kus mama. Ow dus ik ben nu alleen even kijken wat ik voor de luche heb hmm lekker oreo ik denk dat ik toch wat koop in de kantine maar geeft niet. Eerst nu even eten en dan mijn tas in pakken. Grrr waar is mijn tas mischien boven ik loop naar boven en ja hoor daar ligt hij zitten al mijn boeken er in ja al mijn boeken zitten er al in. Wat moet ik nog meer er in doen ojaa mijn portemonee hoeveel heb ik nog €10 dat is genoeg. Mijn eten er in en snel op de fiets ik loop naar beneden pak mijn eten en stop het in mijn tas. Ik loop naar de tuin en doe de schuur en de poort open ik doe mijn fietssleutel in het slot en doe mijn tas in het krat ik rijd weg naar de school. Het amsta college wat een naam eigenlijk. Tijdens het fietsen denk ik na hoe het op school zou zijn maar daar kom ik snel genoeg achter.

ik hoop dat jullie dit hoofdstuk leuk vonden en ik hoor wel als ik verder moet schrijven.

waarom ik.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu