Happy Creepypasta Day! (2017, 2018 & 2019)

chrishemsevans

chrishemsevans 'dan bir pasta

Aynalara bakmayı hep sevmişimdir. Kendini beğenmiş veya güzel olduğunu düşünen bir insan değilim. Sadece oturup aynaya bakar ve düşünürüm. Ve sanki karşımdaki konuşmadan beni anlarmış gibi oluyor. Birinin beni anlayıp dinlemesi de hoşuma gidiyor. Gene aynanın karşısındayım. Gene düşünüyorum. Düşünmek iyice hoşuma gitmeye başladı. Karşımdaki yansımamla kimse duymadan sohbet etmek güzel. Bakmaya devam ediyorum. Artık düşünmeden sadece yansımamla bakışıyorum, sadece gözlerime odaklandım. Gözlerimin karası büyümeye başlıyor.

Artık heryer karanlık. Birkaç kez gözümü kırpıp açıyorum ama nafıle. Endişeleniyorum ve avuçlarım terlemeye başlıyor. Sesleniyorum kimse yok. Birden kulağımı sağır eden bir çığlık duyuyorum. Ses bana yaklaşıyor. Yaklaştıkça karnında bir ışık topu olan siyah saçlı bir kadın bana doğru çığlıklar atarak koşuyor. Kaçmaya başlıyorum ama koştukça yaklaşıyor gibiyim. Kadın bana dokunduğunda duruyorum. Büyülenmiş gibi yüzüne bakıyorum. Kafamın pekmezini çıkarırcasına tutup sıkıyor. İnanılmaz bir ağrı hissediyorum.

Tek istediğim şuan buradan çıkmak. Başımdan bir ışık topu kadının karnına gidiyor. Ve bir an kendimi boşlukta hissediyorum. Sanki kendimi tanımıyormuş gibi. Kadın hiç beklemeden bıçağı saplıyor. Büyük bir çığlık attıktan sonra gözlerime fer geliyor. Tekrar odamda, aynı yerimde olduğumu görüy- Hey! Şu odamda bana bakan kişi de kim?

***

Ayrıca yazar diyor ki:
"Not: Şahıs yansımasını tanımamaya başlıyor. Ben bunu yazmayan biri olarak okusaydım anlamayabilirdim issşdösifödç "

Çok teşekkürler ♡