A STORY IN WINTER

One Snowflake

ကားမွန္မွတစ္ဆင့္ အျပင္ကို လွမ္းျမင္ေနရတဲ့ ႏွင္းေတြကို ၾကည့္ၿပီး အလြန္တရာစိတ္ဝင္စားေနတဲ့ ၅ႏွစ္အရြယ္ကေလးတစ္ေယာက္။

"ထယ္ေလး ႏွင္းေတြကို သေဘာက်လို႔လား"

သူ့ေဘးနားက အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ စကားအဆံုး ေပၚထြက္လာတဲ့ Box smile ေလးနဲ႔အတူ

"Omm omma"

ထယ္ေယာင္းဆိုေသာကေလးငယ္မွာ ခ်စ္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ္ရီျပလ်က္ သူ႔ommaရင္ခြင္ထဲ ပစ္ဝင္လိုက္သည္။သူ႔ommaျဖစ္သူမွာ လည္း ထယ္ေယာင္းရဲ႕ ဆံႏြယ္ေလးေတြကို ပြတ္သတ္ရင္း ဆိုလာသည္။

"မားတို႔က ဒီsnowflakeဆိုတဲ့ ၿမိဳ႕ေလးမွာ ခဏလာေနမွာ ၊ ထယ္ေလးရဲ႕..ထယ္ေလးက ႏွင္းေတြကို သေဘာက်ေတာ့ ေနလို႔ ေပ်ာ္မွာပါ"

ယခု ထယ္ေယာင္းတို႔လာေသာ ၿမိဳ႕ေလးမွာ တစ္ႏွစ္မွာ ငါးလေလာက္ ႏွင္းေတြ လႊမ္းေနတတ္ေသာ ၿမိဳ႕ေလးျဖစ္ၿပီး ထယ္ေယာင္းအေမ၏ ေမြးရပ္ေျမၿမိဳ႕လည္း ျဖစ္သည္။ၿမိဳ႕ရဲ႕ တစ္ျခမ္းေလာက္ကလည္း ေတာႏွင့္ ထိစပ္ေနသည္။

ထယ္ေယာင္းမွာ သူ႔အေမ သူ႔ဆံႏြယ္ေတြကို ပြတ္သပ္ေပးေနတာက တစ္ေၾကာင္း ၊ ႏွင္းေတြ က်ဆင္းတာကို ၾကည့္ေနတာက တစ္ေၾကာင္း
သူ႔အေမေျပာတာေတြကို မၾကားတစ္ခ်က္ၾကားတစ္ခ်က္နဲ႔ မ်က္လံုးမ်ား စင္းေနေလၿပီ။အဲ့တာကို ျမင္တဲ့ သူ႔အေမက..

"ထယ္ေလး ပံုျပင္နားေထာင္မလား ၊ မား ဒီၿမိဳ႕က ေတာအုပ္မွာ ႐ွိတဲ့ ေမွာ္သတၱဝါေလးေတြအေၾကာင္း ေျပာျပမယ္။"

ထယ္ေယာင္းေခါင္းေလးကို ျဖည့္ညႇင္းစြာ ၿငိမ့္လိုက္သည္။

"အဲ့တာဆို မားစေျပာၿပီ...ဟိုေ႐ွးေ႐ွးတုန္းကေပါ့ကြယ္...

Snowflake ဆိုတဲ့ ၿမိဳ႕ေလးဟာ လူေတြ ေနတဲ့ေနရာတစ္ျခမ္းနဲ႔ ေမွာ္ဝင္သတၱဝါေတြေနတဲ့ ေတာအုပ္ဆိုၿပီး ပိုင္းျခားထားၾကသည္။ ထိုေမွာ္ဝင္ေတာအုပ္ကို အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ သူေတြကေတာ့ ဝံပုေလြနတ္ဘုရား ေစာင့္ေ႐ွာက္သူေတြ။ေတာအုပ္ထဲမွာက ေမွာ္သတၱဝါေတြ၊နတ္သူငယ္ ေလးေတြ၊သူေယာင္သစ္ပင္ေတြ ႐ွိတယ္။ေနာက္ေတာ့ snowflake ၿမိဳ႕ ကို အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ အသစ္တက္လာတဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္က ေလာဘႀကီးၿပီး ေတာအုပ္ကိုပါ သိမ္းပိုက္ဖို႔ ႀကိဳးစားေတာ့တယ္။ေမွာ္သတၱဝါေတြရဲ႕ အစြမ္းကို လိုခ်င္တာလည္းပါတယ္။အဲ့တာေၾကာင့္ စစ္ပြဲေတြ ျဖစ္ပြားခဲ့တယ္။ေနာက္ဆံုးမွာ ေမွာ္သတၱဝါေတြ ႏိုင္သြားၿပီး လူသားေတြကို သူတို႔ေတာအုပ္ဆီ ဝင္မလာဖို႔နဲ႔ ဝင္လာရင္ ျပန္လမ္းမ႐ွိမယ့္အေၾကာင္းသတိေပးခဲ့တယ္။သူတို႔ကိုယ္သူတို႔လည္း ကိုယ္ထင္ျပေနလို႔ ဒီလိုျဖစ္ရတယ္ဆိုၿပီး အဲ့ကတည္းက ေပ်ာက္ကြယ္ သြားၾကတယ္။ေတာအုပ္ကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလိုက္ၾကည့္ဖူးၾကေပမဲ့ ဘာမွ မေတြ႔ခဲ့ၾကဘူး။ေတာအုပ္ရဲ႕ အတြင္းပိုင္းထိကို သြားေလ့လာၾကတဲ့ သူေတြက်ေတာ့လည္း ျပန္ေရာက္မလာေတာ့ဘူး။