Η κόλαση είναι αδεία και οι δαίμονες της ήρθαν εδώ. Τι εννοεί ο Σαίξπηρ; Ωραία ερώτηση. Ίσως εννοεί εμάς τους ίδιους. Τόσα λάθη σαν είδος. Οι περισσότεροι σκέφτονται πως να ωφεληθούν από τους άλλους, δεν κοιτάνε να δώσουν, μα να πάρουν χωρίς καν να βοηθούν. Βεβαία υπάρχουν και χειρότερα, παραδείγματα. Όταν ένα κοντινό σου πρόσωπο σε διώχνει και σε εγκαταλείπει. Δεν μου αρέσει η λέξη προδοσία. Είναι βάρια και μου θυμίζει πολλά. Όταν πιστεύεις πως είσαι ήρεμος και όλα τα έχεις φτιάξει στην ζωή σου, τότε κάποιος θα έρθει και θα σου ανοίξει τα μάτια, θα δεις την αλήθεια, μα το ξέρεις πως δεν θα την δεχτείς. Είναι πολύ σάπια και λάθος και το κυριότερο είναι πως αντικρούει ΌΛΑ όσα έχεις φτιάξει, και δεν σε υπολογίζει. Είσαι ένα τίποτα για την αλήθεια, την γήινη. Με το δαίμονες ίσως εννοεί τα συναισθήματα μας, με τόσο πόνο, οργή και μίσος. Ο άνθρωπος πρέπει να ελέγχει τα αρνητικά συναισθήματα και να τα χρησιμοποιεί για να φτιάξει καλά. Δεν είναι όμως πάντα εύκολο. Τι γίνεται άμα νιώθεις συναισθηματικά κενός; Δεν μπορείς να αγαπήσεις ή και να αισθανθείς αγάπη; Άμα νιώθεις κάτι παροδικό, σαν ναρκωτικό; Ένα συναίσθημα να πηγαινοέρχεται; Κάποιοι θα πουν ότι είναι τίποτα, άλλοι άπλα ένα τυχαίο συναίσθημα λόγω κάποιου γεγονότος. Μα ξέρω πως είναι κενή. Είναι άδεια, η ψυχή μου. Χωρίς την αγάπη, τον έρωτα και το χειρότερο είναι ότι δεν ξέρω τι να κάνω για να βρω αυτά τα χαμένα ή ίσως ξεχασμένα συναισθήματα. Ίσως με την αγάπη από κάποιον άλλον, ίσως άπλα να μην είναι γραφτό για μένα. Αναρωτηθείτε, πως είναι να ζεις χωρίς αυτά τα συναισθήματα; Είναι άθλιο, να θες να αγαπήσεις και να μην μπορείς, να κάνεις το ίδιο λάθος ξανά και ξανά και να θες να αγαπηθείς και ξέρεις ότι είναι λάθος. Πάλι από την αρχή ηλίθιε. Η αρχή είναι το κλειδί. Έφτασες στο τέλος και ώρα να πας πάλι από την αρχή. Μα σε κάτι τέτοιο, πως γυρνάς πίσω; Δηλαδή τι; Θα πάω να της πω τι; Ξέρεις εξαιτίας σου ίσως να μην μπορώ να αγαπήσω βοήθησε με να αναπληρώσω τα χαμένα συναισθήματα; Χαζό. Έχω να τις μιλήσω χρονιά, βασικά ποτέ. Ήταν η αόρατη. Βέβαια ίσως να μην πρέπει να ξεκινήσω από την αρχή, τώρα που το σκέφτομαι ξανά. Κάθε μέρα συναντώ προβλήματα, μα πάντα τα λύνω γρήγορα, μα αυτό το θέμα έχει χρόνο τώρα. Υπάρχει και αυτή η άσβεστη οργή μέσα μου, που προσπαθώ να την μετατρέπω σε αγάπη άλλα δεν μπορώ, δεν γίνεται πάντα. Δεν χρειάζεται πάντα να δαμάζεις τους δαίμονες σου, αλλά πάντα να τους ελέγχεις και αυτό δεν το καταφέρνω πάντα. Έχω κάνει και πει πράγματα που δεν έπρεπε, μα δεν τα πρέσβευα εγώ, μα κάτι άλλο πιο σκοτεινό και το πολεμάω κάθε μέρα, όλο και περισσότερο, μερικές φόρες όταν το σκέφτομαι είναι λες και το έχω δημιουργήσει εγώ, από τον πιο ζοφερό εφιάλτη μου. Μανιασμένο με λύσσα και μένος, με θέλει νεκρό. Τις περισσότερες φόρες νικάω, μα όταν χάνω, μην είσαι δίπλα μου.
