Hoofdstuk 2

1 0 0
                                    

Ik word langzaam wakker. Ik herken de kamer niet. Langzaam ga ik rechtop zitten. Als ik me probeer op te duwen gaat er een pijnscheut door mijn arm. Ik trek de mouw van mijn nachtjapon op. Er zit verband om mijn onder arm. Vlekken bloed doordringen het verband. Ik leg mijn hoofd in mijn nek en zucht. Fluisterende stemmen vullen de leegte. Ik probeer me op het gesprek te focussen maar ik vang maar flarden op. Ik hoor een ruwe stem die zegt: "...Dat heb ik al jaren geprobeerd maar niets help tegen ..." Meer kan ik niet verstaan. Ik zucht opnieuw. Zo nu en dan hoor ik woorden die ik kan verstaan, woorden zoals: "vlug" of "de schaar alstublieft". Ik weet al waar ik ben.

Als ik naar beneden loop zie ik waar de fluisterende stemmen vandaan kwamen. Mijn vader, grootmoeder en Richard, de barman zitten aan in een hoek van de ruimte. Ze stoppen abrupt met praten zodra ik van de trap af kom. Alle drie hebben ze een verbaasde blik in hun ogen. Richard is de eerste die reageert. "Marie! We hadden niet verwacht dat je al bij positieven zou zijn. Kom laat me je arm zien." Voorzichtig haalt hij mijn verband los. Op mijn arm zijn vijf diepe sneeën te zien. Ik sla een zucht van opluchting. Zo erg is het niet. Mijn vader lijkt mijn opluchting te kunnen zien. "Wees maar niet zo blij Marie," zegt hij. Ik kijk opnieuw naar mijn arm. Ik kijk naar de sneeën en plotseling begrijp ik het. "Het zijn er vijf," zegt ik beduusd. "Bij een normaal dier zouden het er vier zijn." Ik kijk mijn vader aan. Hij schudt zijn hoofd. "Dat is niet wat ik bedoel," zegt hij. "Ieder ander die het beest heeft aangevallen heeft het niet gered. Bij iedereen was het hoofd van het lichaam gerukt. Bij iedereen behalve jou." Ik staar hem aan. Hij heeft gelijk, het beest had mij kunnen doden maar dat deed het niet. "Het kent mij?" vraag ik. "Ja Marie, en niet zomaar. Ik zit al jaren achter Het Beest aan. Voor jaren ben ik achter het beest aan. Ik heb meerdere theorieën gehad. Maar gisteren bleek dat een van die theorieën misschien wel de waarheid zou kunnen zijn." "Maar wat is het beest dan vader?" vraag ik. "De vraag is niet: Wat is het Beest? De vraag is: Wie is het beest?".

Marie Chastel ~ la Bête Du Gévaudan ~1764Where stories live. Discover now