Bu merdivenlerden çıkmayı hiç sevmeyen Nil ofladı. Kütüphaneye gelmeyi ya da kitap okumayı seviyordu. Ama bu merdivenler her seferinde onu yoruyordu. Merdivenleri çıkmayı bitiren Nil içeri girdiğinde selam verdi. Düzenli olarak geldiği için tanınıyordu.
Raflara bakmaya başladı. Bir çok kez baktığı raflarda ilk defa değişik bir kitap görüyordu. Dikkatini çekti. Eline alıp bakarken yanında birinin olduğunu daha yeni farketti. Yanındaki kişi raflarda seri bir şekilde bir şey arıyordu. Yanındaki ayağa kalktı. Göz göze geldiler. İkisi de birbirine küçük bir tebessüm ile selam verdi. Çocuk tam tekrar eğilmek için hamle yaparken Nil'in elindeki kitabı işaret etti. "alıcak misin? " diye sordu. Nil şaşırmıştı.
"hayır, sadece bakıyorum."
"peki, bu kitap benim için biraz önemli, senin için sorun olmazsa ben alabilir miyim?"
"tabi" dedi.
Kitabı yanındakine uzattı. Çocuk kitabı alıp oradan uzaklaşırken kitaptan düşen kağıt parçasını fark etmedi. Nil kağıdı farkedip eline aldı. Çocuğun pesinden gitti . Seslendi ;
"hey kağıt düstü, heey"
Çocuk duymadı ve oradan uzaklaştı. Nil kagıt elinde ortada kaldı. Kağıdı cebine koydu. Yarın aynı saatte tekrar gelecekti. Dolmuşa bindi. Eve giderken cebindeki kagıt aklına geldi. Kagıdı çıkarıp bakmak istedi. Merakına yenik düştü.
Kağıdı cebinden çıkardı.
Yavaş yavaş açıyordu.
Tam o sırada bir ses duydu.
