Lily en Scorpius hebben een grote hekel aan elkaar sinds ze elkaar voor het eerst zagen, Albus de beste vriend van Scorpius probeert tevergeefs Lily en Scorpius tot vrienden te maken, op een dag gaat hun vijandschap te ver waardoor het schoolhoofd M...
Ik kreunde, zelf met mijn ogen dicht zag ik de ochtendstralen van de zon naar binnen schijnen. Langzaam besefte ik dat ik vandaag aan mijn vierde jaar op Zweinstein zou beginnen. Hoewel ik er zin in had draaide ik me om in mijn bed en trok ik mijn laken tot over mijn hoofd zodat mijn voeten er onderuit staken. Plots kreeg ik heftige jeuk aan mijn voeten en keek op maar zag niks wat de oorzaak kon zijn dus legde ik mijn hoofd terug neer op mijn kussen. Mijn hoofd het nog maar net de kussen aangeraakt toen ik weer jeuk kreeg. Snel keek ik op en nam ik snel mijn toverstok die naast me lag bij een boek op de nachtkastje. Ik wreef even in mijn ogen en ging zo geruisloos naar het einde van m'n bed. Keek omlaag en schrok me dood toen ik James onder mijn bed zag liggen. Onwillekeurig moest ik gillen waardoor mijn vader kwam. " Lily! Wat is er ik hoorde je schreeuwen", zei m'n vader. Ik negeerde hem en pakte een boek. "Kijk maar onder het bed pa", mompelde ik lichtelijk geïrriteerd. Mijn pa ging op zijn knieën zitten om te kijken wat onder mijn bed lag en trok uiteindelijk James er onder uit. James had een masker op van een monster."James Potter",zei onze vader op een strenge toon die hij alleen gebruikte wanneer zijn kinderen in de problemen waren. "Wat doe jij in Merlins Snake in de kamer van je zus?! En onder haar bed dan nog?!" James grinnikte en deed zijn masker af. Achter die monster masker zat er een knap gezichtje achter met verward bruin haar en bruine donkere ogen en een brede grijns. "Het was een geintje pa", zei hij. "Wel ik vond het niet grappig James",beet ik hem toe. "Ik ging je bijna vervloeken!" "Durf je niet Lils",zei hij nog steeds met een diepe grijns. "O nee?", Ik trok mijn wenkbrauw op en hief mijn stok waarschuwend vast. "Kom hier dan!",riep ik hem toen ik achter hem aan ging door heel mijn kamer. Mijn vader zuchtte en pakte zijn eigen stok en wees op James en mij wat moeilijk was omdat we steeds verplaatsten. "Protego",riep mijn vader en James en ik werden onmiddellijk uit elkaar getrokken. Ik keek James nog woedend aan. "Bedankt pa",zei James. "wees er maar zeker van dat ik je niet nog een keer help uit de puree James, de volgende keer los je het zelf op", zei hij. "En wees maar zeker dat ik dit alleen deed om het huis niet te laten willen ontploffen" ik grinnikte, ik was erg goed in vervloekingen net als mijn moeder. James glimlach verdween weer. "En laat je zus nu omkleden",zei hij nog snel voor hij weg ging met James die even later achter hem ging. Toen ik zeker wist dat hij weg was deed ik mijn schooluniform aan en kamde ik mijn haar.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
En pakte mijn zwarte uil Hedelien mee naar beneden samen met mijn stok en hutkoffer. Op de overloop kwam ik Albus tegen. "Morgen Al" "morgen Lily" samen liepen we naar de keuken waar onze moeder zat te koken en onze vader de ochtendprofeet zat te lezen. "Morgen ma! Morgen pa!", Snel gaf ik ze een kusje op hun wang en ging eten. Ik zag James ik gedachten gezonken te eten. Waarschijnlijk dacht hij na over een nieuwe prank of zo. Snel at ik mijn bord ei met spek op en nam op mijn gemak een yoghurt. Maar toen die op was deed ik snel schoenen aan en stond te wachten op mijn ouders en broers. De reden waarom ik zo snel naar het perron wou was omdat ik met Ember had afgesproken, Ember McKinsey was mijn beste vriendin en zat helaas in Huffelpuf. Ze had donkere vriendelijke zwarte ogen en bruin gelovend haar tot haar middel. Ik had Ember ontmoet zoals mijn vader oom Ron had ontmoet. zij zat alleen in een coupé en ik vroeg of ik er bij mocht zitten. Ik wist nog dat Ember erg bang was dat ze in Zwaderich zou ingedeeld zou worden en ik had haar gerustgesteld door te zeggen dat er daar geen slechte Tovernaars in zaten, mijn broer had ik als ik voorbeeld gegeven. Waardoor ze al snel op haar gemak voelde bij mij. Al snel werden we vrienden en natuurlijk zoals iedereen keek ze met grote ogen toe als ik zei dat ik Lily Potter noemde. "Iemand heeft hier haast", grinnikte James wanneer hij afruimde. "En iemand was aan het dagdromen toen ik de keuken in kwam",zei ik. James rolde zijn ogen. Toen iedereen klaar was stopten we onze hutkoffers en dieren in de koffer en stapten we in. Toen ik eenmaal King Cross in zicht zag ging mijn hart te keer. Vandaag zou ik Ember terug zien, Alice en nog veel meer. Vandaag ging ik terug naar mijn 2de huis. Zweinstein. Toen we geparkeerd waren stapte ik de auto uit en rende ik naar Ember die even verder stond. We vlogen elkaar in de armen en vielen samen op de grond. We bleven er nog liggen tot mijn vader en moeder met mijn hutkoffer kwamen. We stonden op en praatten over van alles en nog wat. We hadden elkaar zoveel te vertellen dat we zelf niet merkten dat we perron 9 en 10 voorbijstappen. Gelukkig hield James ons terug toen we bijna tegen de verkeerde muur zou lopen. Achteraf lachten we er om en tot onze ongenoegen kwamen we Scorpius Malfoy tegen bij perron 9 en 10. Eenmaal toen hij me ontdekte keek hij me afschuwelijk aan wat wederzijds was. "Malefidus",zei ik kil. "Potter",zei hij op de even kille toon. Toen keek ik naar de muur alsof er iets interessants groeide dan Scorpius zijn gezicht. Eerlijk gezegd was alles interessanter dan zijn gezicht. Albus zuchtte: "als jullie nou eens vrienden worden-",smeekte Albus. "NEEE Albus neee! Ik trouw nog liever met een troela dan met HEM vrienden te worden",riep ik verontwaardigd uit en knikte naar Scorpius. "Voor het eerst en laatst ben ik het met je eens Potter",zei Malefidus. "Ik zweer het Lily", begon Ember vermoeid. "Als jij en Malefidus ooit same-" "wat we nooit zullen zijn",siste ik maar dat negeerde ze. "-n dan zweer ik dat ik je hoofd eraf ga rukken voor al deze jaren dat je me hem voor niks hebt laten pranken en co" "laten we gewoon gaan "en ik nam mijn karretje stevig vast. "Klaar?",ik keek naar Ember. "Klaar",zei ze knikken en samen holden we door de muur tussen perron 9 en 10 naar perron 9 3/4. Toen we er eenmaal waren wenkte ik haar naar naar de trein. "Kom op" samen liepen we de trein in en vonden we een lege coupé waar we onze hutkoffers in zetten en onze uilen. We zwaaiden naar onze ouders toen de conducteur op zijn fluitje bloos. ", Godzijdank zijn we nog op tijd",zei Ember "ja zeg dat wel",zei ik. Ik zwaaide mijn ouders uit tot ik ze niet meer zag. "Gek he starten aan ons 4de jaar?" "Ja",zei Ember. "Heb ik eindelijk toestemming voor een liefje" en we lachten het uit.
