Бидний хайр

25

Өглөө хайртай хүнийхээ энгэрт тэврүүлэн хэвтэх шиг жаргал гэж хаана ч байхгүй байх би түрүүлж сэрсэн учираас түүнийгээ ширтэн хэсэг хэвтэж байснаа босон өглөөний цай бэлдэхээр доош буулаа. Өглөөний цайгаа бэлдэж дуусгаад дүү нар эгчийгээ сэрчихээд Жонгүгийг сэрээх санаатай өрөөрүү ортол Жонгүг бөх гэх чинь унтаж байна би ч хажууд нь очин: Жонгүг аа босоорой хариу алга

Би: хайраа сэрэлдээ өглөөний цай болчихсон бас л ямар ч хариу алга

Би: ЯАА ЖОН ЖОНГҮГ БОСОЛДОО бас л хариу алга

Би: ЖОН ЖОНГҮГ ЯГ ОДООО БОСОХГҮЙ БОЛ БИ ЧАМААС САЛНА ШҮҮ бас л хариу алга гэтэл доод давхараас

: бид ирлээ гэхээр нь би ээж аав ирснийг мэдлээ

Би: Жонгүг аа аав ээж ирчихлээ хурдан бос бас л хариу алга сүүлдээ санаа зөвлөө үхчээгүй байгаа

Ээж өрөөнд орж ирснээ: Аримаа ээжид нь хэлэх юм байна хурдан буугааад ир Жонгүгийг бас авчираарай

Би: харин Жонгүг сэрэхгүй байнааа арай үхчээгүй байгааа

Ээж: өө хөөрхий мэдкүэ чи тэгээл өөрөө сэрээ за хурдлаарай

Би: за

Ээжийг гарсны дараа би Жонгүгийг дээш нь харуулж хэвтүүлээд уруулыг нь озон авлаа хэсэг байсны эцэст Жонгүг өөдөөс минь үнсэн бид маш гүн үнсэлцэж байлаа түүний үнсэлт үнэхээр мансуурмаар хэзээ ч салж чадхааргүй үгүй салахыг хүсэхгүй байна бид маш удаан бөгөөд халууханаар үнсэлцэж байсан ч гэнэт ээж дуудсаныг санан

Би түүнээс холдон: ёоо ингэж нэг юм сэрэх гэж

Жонгүг: зөндөө дуудсымуу

Би: тххх чи чинь ямар аймар унтдын би чамайг үхчихсийн болуу ч гэж хүртэл бодлоошт

Жонгүг: аххахааахах эхлээд ингээд үнсчихгүй тэгсэн бол шууд л сэрийшт

Би: зза алив хурдан хөдөл ээж аав хэлэх юм байна гэсэн

Жонгүг: аан за гээд маш удаан хувцасаа өмсөөд байхаар нь

Би: чи нэг жоохон хурдан хөдөллдөө

Жонгүг: чи намайг дахиад саяных шигээ үнс тэгвэл чамайг 5 тоолоохд өмсчихсөн байя би ч саяны үнсэлтийг дахиэ мэдэрмээр байсан учираас дуртай нь аргагүй түүний урд очин бидний мартагдашгүй салашгүй халуухан үнсэлт эхэлж бараг 5минут үнсэлцсэн байхааа амьсгаадсаар саллаа