Sangrie University

Chapter:1

_____----------------------------------------____

Nagising ako sa isang higaan na gawa sa ohot ng palay.Pati yung kumot na ginamit ko ay gawa sa sako.I blinked.Pati kasuotan ko iba narin.Sino ang nagpalit ng damit ko?
May benda narin ang aking mga paa.

Iginalaw ko ang ulo para tingnan ang paligid.
Hindi pamilyar sa akin ang silid.Gawa sa sako at trapal ang paligid nito.Ni walang gamit sa loob maliban sa isang higaan sa tabi ng aking kama.
Mukha itong hayob yahob ng mga taong tagapastol ng tupa.Tupa?
Mabilis akong bumangon sa hinihigaan as I squealed.
Ramdam ko ang pamamanhid ng aking katawan nang pinilit kong bumangon.Anong nangyari?
Si Baba?Patay naba talaga siya?

"Gising kana pala."kaagad napako ang mga mata ko sa may katandaan ng lalaki na pumasok sa tabil tabil na takip ng hayob hayob.Pati ito gawa sa sako na tinapalan lang ng plastic.
Mabilis akong napausog sa dulo ng kama nang lumapit siya.
Mahina itong natawa.

"Sa wakas at nagising ka rin."kumunot ang noo ko.May tungkod itong dala.Yung damit niya ay gawa sa makapal na balahibo ng tupa.His even wearing some hand made hat made of wolf skin.

"Anong nangyari sa Baba ko?"tanong ko.Kumunot ang noo niya.Ilang minuto siyang nanahimik habang hinihimas ang abuhin niyang balbas sa kanyang baba.

"Baba?Walang Baba dito.Nakita lang kitang walang malay at duguan sa pastulan ng mga tupa kaya kinuha kita at dinala sa hayob hayob ko."napaisip ako.Ang lalaking iyon?
Siya ba ang nagdala sa akin dito?Bakit niya iyon ginawa?Ba't hindi pa niya ako pinatay?
"Tumayo kana diyan.Mukha ka namang magaling na.Aalis na tayo sa pastulan para umuwi.Isang buwan rin akong natigil sa pag alis dahil sayo."napakamot ito ng batok.
"Sumunod ka sakin."anas niya.Lumabas ito sa hayob hayob kaya sumunod narin ako.Kahit masakit pang igalaw ang mga paa ko pinilit ko itong inihakbang palabas.Mabuti't maayos at mahigpit ang pagkatali niya sa benda ko dito.

Paglabas ko ay bumulaga na kaagad sa akin ang makapal at naglalakihang mga kahoy hindi kalayuan mula sa kapatagan ng lugar.May mga bundok narin sa likod nito maliban sa pinapastulan ng matanda.Isang kapatagan na pinaghati hati nang mga daluyan ng tubig na halos umaakupa sa lugar.
Sa kabilang dulo naman nito ay isang malawak na latagon ng mga damo.Maganda itong lugar at mukhang malayo na mula sa pinanggalingan ko pero kailangan ko paring makauwi.Siguradong hinihintay na ako ni Papa sa bahay.I gulped.Uuwi?Paano ako uuwi?Siguradong mapapahamak ulit ako at si Ama kapag malaman nilang patay na Si Baba.

"Ano,tatakas ka?Wala kang tatakasan dito."nabaling ang tingin ko sa matanda nang magsalita ito.Nasa likuran niya ang mga kamay hawak ang tungkod niyang gawa sa kahoy.Medyo nakadungaw narin kami sa mga tupang kumakain ng damo ilang yapak ang layo mula sa aming pwesto.May nakita din akong tatlong aso na kulay itim at puti na siyang nagsisilbing tagabantay ng mga ito.

"Nandito kana sa lugar ng Sailem City.Malayo sa kapatagan at bulubunduking lugar sa kabilang bayan at panig ng desyerto.Ito ang pinaka sentro ng lugar kong saan nagtipon tipon ang mga tao para bumili,mag aral at magpayaman.Sa madaling salita nandito ka sa lugar kong saan nakatayo ang malaki at malapalasyong taas na universidad para sa mga pure blooded na gustong mag aral sa pampribadong paaralan."nilingon niya ako.I gulped.
"Kong may plano kang tumakas hindi ka makakalayo kaagad dito."kumabog ang aking dibdib.
"Ang kapatagan, bulubundukin na abot ng paningin mo ay pagmamay ari lamang ng iisang tao kaya hindi ka makakaalis kaagad agad dahil alam niya ang lahat na nangyayari sa lugar niya.He have this keen eyes that no one can have.He's different from all of those pure blooded out there.If you want to escape then you need to face his wrath.Dahil ngayon na nandito kana sa teritoryo niya malabong makakalabas ka kaagad dito nang walang pahintulot sa kanya dahil isa kang out sider."kumurap siya saka ngumiti dahilan na malantad ang sungki at sira sira na niyang mga ngipin sa akin.