Wolverhampton, West-Midlands, England 2013;
Mijn vader parkeert de auto voor het gebouw. Ik zucht zacht en kijk weg.
'Here were are.' zucht mijn moeder. In mijn ooghoek zie ik mijn vader naar mijn moeder kijken. Een bezorgde blik. Ik kan gewoonweg nog steeds niet geloven dat mijn ouders dit doen. Het liefst was ik nu in de sportschool, even lekker knallen. Maar nee hoor, ik moet zo nodig hierheen.
'Summer? Summer? Summer?!' Ik schrik op uit mijn gedachtes en zie me moeder in de portier staan van de auto. 'Come, I don't want you to be late.' Ik zeg niks en stap dan de auto uit.
Typisch mijn moeder, altijd netjes gekleed en nooit te laat. Vroeger leek ik veel op haar, deels omdat zij mij aankleedde en ik het haatte om te laat te zijn. Maar tijden veranderen, ik kleed me rebels volgens mijn ouders, en het maakt mij ook geen ene fuck uit als ik te laat ben.
Met mijn hoofd gebogen slenter ik achter mijn ouders aan door het gebouw. Na een kleine wandeling die wel een uur lang leek stoppen ze voor een deur. Ik kijk op en lees wat er op het bordje staat.
Karen Holligate.
Mijn vader klopt op de deur. Na enkele secondes wordt eindelijk de deur opengedaan. In de deurpost staat een lange dunne vrouw met knalrood haar en bruine ogen. Met een grote glimlach schudt ze mijn ouders handen, en daarna draait ze zich naar mij toe. 'Hi I am-' 'Karen.' kort ik haar af. 'Well okay, you must be Summer.' ze reikt haar hand uit naar mij en ik kijk er alleen maar naar. 'Summer.' zegt me moeder streng. Ik rol me ogen en schudt dan heel lichtjes Karens hand.
Ze stapt naar binnen om ruimte te maken voor mij. 'Summer, we will stay outside, okay?' zegt mijn moeder. Ik kijk haar aan en loop dan naar binnen zonder wat te zeggen. 'Take a seat my dear' zegt Karen en ze wijst naar de grote blauwe stoel.
Enige leuke aan deze onzin is die lekkere grote stoel.
Een kleine glimlach komt tevoorschijn en ik laat mezelf vallen in de stoel.
'Aaah, this is a nice chair.' mompel ik in mezelf. Ik hoor de deur sluiten en zie Karen in de stoel voor mij gaan zitten. 'Did you say something?' vraagt ze. Ze staat weer op en pakt dan een kladblok en een pen. 'No.' antwoord ik. Ik kijk de kamer een beetje door om mezelf af te leiden.
Nou laat het uurtje in de hel maar beginnen.
'So summer here we are.' en ze gaat weer zitten op de stoel voor mij. 'Yup.' Karen mompelt iets onverstaanbaar en kijkt dan mij recht aan. 'Summer, tell me something about yourself.' begint ze. 'That could be anything, what sports you prefer, or your favourite food?'
Wat? Waarom is dat noodzakelijk, wtf?
'There is nothing I want to tell you.' antwoord ik. Ze zucht diep en legt dan het kladblok weg. 'Listen Summer, your parents are worried about you, do you know why?' Ik kijk haar aan en schud dan mijn hoofd. 'They are worried about, because since your brother and both sisters are gone, you got on the wrong path. But they are most afraid that you will hurt yourself.' Ik weet even niet waar ik moet kijken.
'What? That is the most stupid thing I have ever hurt. You know what, I am out of here!' schreeuw ik boos. Ik sta op en loop richting de deur. 'Wait!' roept Karen. Ik draai me om en kijk haar geërgerd aan. 'Before you go, I am only here to help you, if you want to talk you know where to find me.' zegt ze. 'No! I don't need to talk to a stupid therapist, who thinks to know me by a fucking story by my parents, so no I won't come back!' schreeuw ik terug en loop de deur uit.
Ik veeg geirriteerd een traan weg en loop het gebouw uit. Ik kijk om me heen.
Waar the fuck zijn ze?! Urgh waarschijnlijk lekker ergens lunchen terwijl ik in dat stomme kippenhok moest zitten met dat takkewijf.
Ik zucht en ga dan op de stoep zitten.
Bel hem dan, ik weet dat je het wilt. Kom op hij kan je opvrolijken. Bel hem!
Mijn gedachtes winnen het en ik draai zijn nummer. Na drie keer overgaan neemt hij op. 'Hello?' klinkt zijn stem. Ik slik even 'Hi, with Summer.' antwoord ik zacht. Ik knijp in mijn been van de zenuwen.
**
Eyhoi!
Sorry voor de late update, wifi lag er gisteren uit. Ik ben van plan nu 3 dagen achter elkaar update te doen, kan niks beloven!
Kort hoofdstukje... volgende hoofdstuk is langer :)
Xx
JE LEEST
You lost me.
FanfictionDit verhaal gaat over Summer Scarlett Payne. Het zusje van de beroemde Liam Payne, alleen lijken Liam en Summer tegenwoordig totaal niet op elkaar, Liam is de lieve aardige sociale jongen terwijl Summer de depressieve, vechtende bitch is. Sinds Liam...